Yoshri had meerdere psychoses: 'Alsof je vastzit in een nachtmerrie waar je niet uit kunt komen'

Trigger Warning: drugsgebruik, zelfdoding

Yoshri heeft door drugsgebruik meerdere psychoses gehad. Hij vertelt in Jurre's Date wat hij in deze psychoses ervaarde.

Yoshri: 'Een psychose is een mentale conditie waardoor je erg verward raakt, de grip op de realiteit kwijtraakt, die zich kan uiten door hallucinaties, het horen van stemmen en het gevoel van paniek en angst. Het voelt een beetje alsof je in een heftige nachtmerrie belandt waar je moeilijk uit kan komen.'

'Ja, want je functioneert, je loopt, je communiceert.'

'Het begint bij mij meestal met een bad trip. En een bad trip is eigenlijk: de effecten van de drugs die je genomen hebt worden versterkt. En dat zorgt voor paniek en angst. Langzaam rol ik dan door in een psychose. En een psychose dat is toch echt iets wat vanuit je hersenen ontstaat. En extremere vormen aanneemt dan een bad trip. Door bijvoorbeeld stemmen te gaan horen. Denken dat je met een hogere macht kan praten. En bij sommige mensen komen er ook hallucinaties en visuele effecten bij. De intensiteit van het licht kan veranderen. Een stuk extremer dan enkel en alleen de effecten van drugs die worden versterkt.'

'20. Dat is het wel echt. Het was zo erg dat ik op een gegeven moment mezelf heb opgesloten en de kamer niet meer uit wilde. Zodra iemand voorzichtig aanklopte met een glas water om te vragen hoe het ging, raakte ik compleet in paniek omdat het klonk alsof er bommen om het huis heen vielen.'

'Ik heb nu ook geen psychose. De angst van een bad trip is nog terug te nemen door je terug te trekken naar een rustige omgeving. Een psychose, daar kom je niet zo een-twee-drie uit.'

'Ik zag bijvoorbeeld mensen met bivakmutsen voor het raam staan. Zwarte schimmen over de muren heen trekken. Er kwamen voor mijn idee beestjes door mijn huid, waardoor ik de hele tijd aan het krabben was. Ik begon in andere talen te spreken; zo beantwoordde ik de telefoon aan mijn vriendin in het Arabisch.'

'Ja, het voelt heel echt. Je kan het onderscheid niet meer maken tussen normale stemmen en de stemmen die uit je hoofd komen. Het kan echt klinken alsof links achter mij iemand door een megafoon boodschappen naar mij schreeuwt. Het kan klinken alsof er iemand op het dak staat die dingen naar je roept of in de kelder. Waardoor het heel moeilijk is om onderscheid te maken tussen wat echt en wat de psychose is.'

'Eigenlijk aan het begin van het experimenteren met verdovende middelen. En dat was, als ik het me goed herinner, paddo's.'

'Zestien, denk ik. We zaten toen met een groepje op de skatebaan – wat sowieso al niet heel handig is, want dan zijn er veel buitenstaanders bij.'

'Toen ik merkte dat het erg druk werd op die locatie. Heel veel mensen kwamen ook direct naar ons toe en zeiden: “Ze hebben paddo's gebruikt.” Toen zijn ze expres allemaal rondjes om ons heen gaan skateboarden of keihard roepen.

Ik raakte steeds verwarder en heel angstig. De geintjes kwamen aan als een directe aanval op mij, waardoor ik vluchtgedrag kreeg. Toen ben ik alleen het bos in gerend. Mensen hebben uren naar mij gezocht en uiteindelijk zat ik ergens verstopt in een boom, omdat ik de opdracht kreeg om suïcide te plegen om daarmee de wereld te redden. Vandaar dat ik in die boom zat – om mezelf op te knopen.'

'Je bent helemaal uitgeput. Migraineklachten, een erg groot schuldgevoel natuurlijk over wat je je omgeving hebt aangedaan. Je bent gewoon gigantisch uitgeput – alsof je een festival van een maand hebt gehad.'

'Ja, dat heb ik meerdere keren gedacht. Alleen, ik kwam er steeds toch weer wat sterker uit. Dan werd ik weer stabiel. En ik zat in een groep met vrienden die dat toch ook allemaal wel interessant vond.

Negen van de tien keer ging het gewoon goed. Ik heb gigantisch veel leuke avonturen gehad onder invloed van bepaalde middelen, maar een aantal keren is het drastisch misgegaan.

Het is een beetje hetzelfde als mensen die te veel gedronken hebben en de dag daarna zeggen: ik drink nooit weer. Ik zag misschien de realiteit nog niet heel erg onder ogen. Daarna is het nog vier keer gebeurd.'

'Alles waarbij je een beetje angstig kan worden voor de effecten is bij mij een risico. Het gaat ook steeds sneller. Eerst had ik nog een trip van een uur of drie en pas daarna ging het mis.'

'Ik heb weleens dagen gehad dat er twee, drie gram ketamine doorheen ging.'

'Ik ben wel behoorlijk verslaafd geweest, vooral aan ketamine. Het nare van een verslaving is: op het moment dat er veel in je omgeving gebeurt, grijp je vaak naar die middelen.'

'Dat is dus het lastige: je hebt het niet altijd door. Vaak heb je het pas door als je er al een tijdje in zit. Dat komt dan door signalen van je omgeving; dat je aan gezichten van mensen ziet dat zij ook in paniek raken door jouw gedrag.'

'Dan wordt de paniek erger. Omdat je aan hun wil bewijzen dat de dingen die jij ziet echt zijn. Die stemmen proberen mij ervan te overtuigen dat ze echt zijn, dat het geen psychose is, en proberen zelfs het contact met mijn omgeving te belemmeren door slecht over ze te praten.'

'Dat is heel wisselend. Ik heb nu ook medicatie. Dus als ik in een psychose zou belanden, kan ik daar medicatie voor innemen. En dan is het twee uur weg.'

'Niet altijd direct, er gaat vaak wat tijd overheen. Op het moment dat ik echt met rare complottheorieën kom of zeg dat ik met mensen kan praten die overleden zijn, dan krijgen ze het door. Het is dan ook duidelijk in mijn ogen te zien. Door de adrenaline krijg je een hele angstige blik, mijn pupillen gaan wijd staan en ik word lijkbleek.'

'Ik denk een jaar of twee geleden. Toen was ik overtuigd dat de wereld zou vergaan. Ik zou een soort messias zijn die de wereld zou kunnen redden door zijn eigen leven te beëindigen. Dat heb ik toen ook geprobeerd. Ik heb mezelf aan een kozijn verhangen. Ik heb daar ook permanente hersenschade aan overgehouden. Mijn concentratie is niet goed meer. Ik heb een behoorlijke tijd zuurstofgebrek gehad. Mijn hond sloeg alarm en mijn toenmalige partner heeft het touw doorgesneden. Daardoor leef ik nog.'

'Ik ben gaan afkicken toen mijn partner zwanger werd. Toen heb ik me vrijwillig laten opnemen. Ik heb een aantal weken in de kliniek gezeten. Ik ben nu nog steeds helemaal nuchter, al een aantal maanden. Ik rook zelfs geen sigaretten meer. Dat heeft mijn leven veranderd.'

'Het belangrijkste is dat je eerst gaat kijken wat er aan de hand is: heeft iemand een bad trip, zijn de effecten te sterk of is het echt een psychose? Probeer vooral met iemand in gesprek te blijven. Probeer niet zelf te beslissen wat die persoon op dat moment nodig heeft. Creëer gezonde afleiding: ga samen schilderen of muziek maken. Probeer die persoon af te leiden in een rustige omgeving, zonder te veel in te gaan op die psychotische wanen.'

'Als iemand echt lang in een psychose blijft en een gevaar voor zichzelf of zijn omgeving wordt, dan is het van belang om hulpdiensten te gaan bellen.'

'Daar ben ik wel van overtuigd. Ik ben lange tijd nuchter, heb een detox gehad in een kliniek en slik de juiste medicatie. Ik heb een hulphond die mijn signalen opvangt. En ik heb een sterke vriendin die mij goed kent en weet wanneer het niet goed gaat. Uiteindelijk ben ik er veel sterker uit gekomen.'