Ben je net lekker aan het leven. Hoor je dat je dood gaat. Wat dan? Onze OML'ers laten het er niet bij zitten en halen álles uit het leven! Stream nu alle seizoenen op NPO Start!

Pinkpop & Pukkelkop

29-05-2012
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
65 keer bekeken
  •  
Fallback image for card
Op het moment dat ik dit stukje tik lig ik weer op de dagbehandeling van het Radboud in Nijmegen, voor kuur nummer twee met Panitumumab.
De eerste kuur is tamelijk probleemloos verlopen. De kuur was op woensdag, twee weken terug, en op de vrijdag daarna al trok ik tot half drie door in de straten van Rotterdam tijdens een erg geslaagd vrijgezellenfeestje. M'n hoofd begon er door de gedeeltelijke haaruitval van de Irinotecan en het doorgroeien van de resterende haren langzaam maar zeker uit te zien als een harige testikel, dus daar heb ik meteen bij Schorem een eind aan laten maken: alles eraf! Biljartbal! Hopelijk groeit alles nu weer een beetje gelijkmatig terug. Schorem Haarsnijder en Barbier in Rotterdam: een echte aanrader voor iedere man! Heerlijk!
Een paar dagen later begonnen de eerste bijwerkingen van Panitumumab te verschijnen: pukkels! Precies waar ik in m'n pubertijd ook jeugdpuistjes had krijg ik ze nu weer. Alleen nu veel heviger. Verschrikkelijk. Zowel fysiek als mentaal. Fysiek doet het gewoon zeer rondom m'n neus en m'n neus zelf, net als m'n bovenlip en m'n kin. Het trekt, het brandt, het jeukt, je wil eraan zitten maar het is beter van niet. Mentaal is het ook verschrikkelijk, want zoals de mensen die me een beetje goed kennen wel weten: ik ben stiekem best een beetje ijdel. Ik wil er best een beetje OK uitzien. Dus ik vind dit echt verschrikkelijk. Ik kan wel janken. Ik zie d'r niet uit.   Ik heb er een crème tegen gekregen (Eryacne) maar die brandt enorm bij het eropsmeren, dus dat verzacht ook niet echt. Doorbijten. Volgens Daniëlle valt het allemaal nog reuze mee maar ikzelf vind het ronduit gross.
Ondanks bovenstaande ellende zijn we afgelopen weekend wel naar Pinkpop gegaan, voor het eerst sinds 2003. Daan's ouders wonen op een steenworp afstand van het festivalterrein dus we konden elke avond in een fatsoenlijk bed slapen (ik ga echt niet meer met zo'n tent lopen kutten op zo'n camping. Niet omdat ik nu ziek ben, nee gewoon omdat ik geen zin meer heb in dat primitieve geklooi. Ik wil gewoon een normaal, goed bed, en fatsoenlijk te vreten in de ochtend, haha!)
We hebben 't lekker rustig aan gedaan,  elke dag hebben we hooguit twee bands echt 'opgezocht', de rest van de tijd lagen we op een deken in het gras of zaten we in het Sangria-reuzenradje bij de ingang. Op zaterdag was 't te doen bij Kyuss Lives en The Afghan Whigs (hoogtepunt van Pinkpop!), zondag ging het om Mastodon en Soundgarden, en maandag waren we er vooral voor Seasick Steve. Ondanks dat er nogal wat bekenden op Pinkpop waren ben ik alleen Ankie en Sjap (je was op TV!) tegengekomen. Verder zag ik in de verte nog Palmke en Jan & Rino van Music Machine, maar toen had een lichte keelontsteking al bezit genomen van mijn stem, dus een ontmoeting zou een tamelijk eenzijdige affaire geworden zijn, ik kon zondag en maandag amper een woord uitbrengen.
Inmiddels ben ik weer thuis, kuur nummer twee zit in m'n lijf en ik ga het de komende dagen (m.u.v. Vrijdag, want trouwerij) even rustig aan doen. Effe bijkomen van een geslaagd weekend en hopelijk weer een levensverlengende kuur.
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.