Oud en nieuw(s)....

Na een ouderwetse gezellige kerst met veel eten, wijnen en andere tradities voelde ik mij ineens moe en minder fit. Kort na kerst (dinsdag) weer een nieuwe check-up in Keulen. Samen met mijn goede vriend Charlie reden we af naar ‘the Germans’ voor de laatste CT-scan van 2015. Het werd uiteindelijk een lange dag omdat ik gescand moest worden op de eerste hulp van de Universitats Klinik.

Het ziekenhuis hield tussen kerst en oud en nieuw een soort nachtdienstschema aan waardoor alles anders liep dan normaal. Het waren dramatische taferelen daar bij de eerste hulp. Mensen die een ongeluk hadden gehad of zelfs een kind dat gestopt was met ademen en waar men druk bezig was met ter plekke reanimeren. Kortom, een plek waar je goed kan zien hoe kwetsbaar het leven eigenlijk is. En hoe onvoorspelbaar.

Na al deze realiteit werd ik door een opgewekte blonde Duitse onder de scan gegooid. Een koud kunstje voor mij als ervaringsdeskundige. Binnen 10 minuten was ik klaar en riep ze: Du bist snell und erfahren. Guten Rutsch ins neue Jahr! Vervolgens nog een kort gesprek met mijn arts die aangaf dat mijn hartritme laag was en dat ik dit goed in de gaten moest houden bij terugkomst in NL.

Een dag later ben ik samen met mijn vriendin naar de Rome-tentoontelling gegaan in de Nieuwe Kerk. Nogal een onderneming. Ik voelde mij niet heel erg goed en de stad was overspoeld door toeristen. Geen pad begaanbaar, geen tram toegangbaar. Het leek wel Koningsdag in Amsterdam. Het werd dus uiteindelijk een kort bezoek. Ik ben vroeg gaan slapen.

In die nacht kwam heftige hoofd- en buikpijn opzetten. Daarnaast had ik last van pijn in mijn borst. De volgende ochtend, oudjaar inmiddels, was ik nauwelijks aanspreekbaar en had ik koorts. In overleg met mijn huisarts ben ik naar de eerste hulp gegaan. Koorts was inmiddels 38,9. Meteen aan het infuus en aan de hartbewaking door de stekende pijn in mijn borst. Opnieuw foto’s van long en hoofd en weer door de molen.

Het werd meteen duidelijk dat mijn jaarwisseling bijzonder en onvergetelijk zou gaan worden. Mijn bed stond binnen no time klaar op de longafdeling. En na een check-up die zo’n drie uur duurde werd ik naar boven gereden waar de verpleging mij opwachtte. Oud en nieuw zou ik gaan doorbrengen in het Spaarne Ziekenhuis. Ze hadden een extra bed naast mij vrijgehouden zodat mijn vriendin naast mij kon slapen. Een paar uur voor de jaarwisseling kreeg ik nog een allerlaatste CT-scan van mijn hoofd omdat ze hoofdpijn niet vertrouwden. Er werd mij kort daarna verteld dat de scan er verontrustend uit zag. Ik wilde het niet geloven. Meteen werd er een MRI voor het nieuwjaar (maandag 4 jan) ingepland omdat daar veel meer op te zien is en deze nauwkeuriger is.

Met knallende hoofdpijn het nieuwe jaar in. Wel met mijn broers aan mijn bed en een fles champagne aan het infuus. 2015 was een bewogen jaar. Voor 2016 hopelijk evenveel hoogtepunten en iets minder dieptepunten! Dank voor al jullie steun! Ook komend jaar zal ik die weer hard nodig hebben...

Graag wil ik eindigen met een bericht wat ik zojuist heb gekregen. De uitslag van de MRI is binnen (vers van de pers) en die ziet er goed uit!!!!! Mijn arts belde net met de woorden: ‘ik kom er aan met een fles champagne’.

Keep calm, rock on!!!