Januari is voorbij

Januari laat ik met een glimlach op mijn gezicht achter me. Gelukkig de 2 belangrijkste dagen mogen vieren.

Ik ben er nog, met wat pijn en slapeloze nachten, maar dat mag de pret niet drukken,,, wiehoewww!!!

Nou, daar gaat ie dan.
Op naar Februari.

De maand waarin ik 2 jaar geleden mijn belangrijke operatie kreeg (wertheim meigs) waarbij mijn vrouwelijke 'dingen' eruit werden gerukt en het weefsel ruim daaromheen, 19 lymfeklieren armer ben en een stuk schede moet missen.

EN mij verteld werd dat ik schoon zou zijn.

Jaha, ze hadden natuurlijk wel gelijk. 

DAAR op die plek zat NIKS meer.

Februari dus..

Deze maand weer door mijn allergrootste vriend (NOT), meneer SCAN, kijken OF het stilstaat OF weer kleiner is geworden OF mijn angst, dat het weer aan het groeien is... Dan moeten we maar weer aan de chemo.

Het voelt alsof ik een tikkende tijdbom op zak heb wat op scherp staat.

Geen fijn gevoel hoor, kan ik je vertellen. Terror Ariejanne.

Het gaat tot nu toe allemaal zo 'goed'.

Wanneer komt de klap, zou je denken... Tenminste, ik denk daar wel over na.

Tot die tijd maar fijn leuke dingen doen en gruwelijk genieten. 

En dat doen we gelukkig ook.

Ik durf heeeel voorzichtig naar het festival seizoen te kijken. 

Want oow wat wil ik graag #‎kensington zien spelen

(bucketlist)???

Laat de lente en zomer maar weer komen

Maar eerst maar weer Februari zien te overleven letterlijk en figuurlijk.

Liefs Ariejanne