Een grote teleurstelling

Afgelopen week kreeg ik de uitslag van de Pet-scan. De tumor in mijn long is aanzienlijk kleiner geworden. De uitzaaiingen in mijn rug ook. Beide goed nieuws! Alleen de tumoren in m’n lever zijn licht geslonken. Nog steeds is het daar een soort mijnenveld. De conditie van mijn lever was van uiterst belang voor het meedoen aan de immunotherapie.

Tot mijn grote teleurstelling heb ik te horen gekregen dat ik niet in aanmerking kom voor deze veel beloofde therapie. Ik had niet het eiwit (zogenaamde PD-L1 eiwit) in mijn tumor dat nodig was om voor deze therapie in aanmerking te komen. (Noot van Dr. Eddie: De blokkade van belangrijke zogeheten immunologische "checkpoints" (T-cel functies) door de blokkade van PD-L1 eiwit receptoren (PD staat voor programmed death - geprogrammeerde dood) door middel van monoklonale anti bodies.)

Een zoveelste teleurstelling. Er blijven steeds minder mogelijkheden over. Trials met placebo’s etc zijn nog een optie en medicijnen die nog niet veel getest zijn (fase 1, klinisch onderzoek). Daarnaast nog de usual chemo, al dan niet in tabletvorm. Maar goed, dat klinkt voor mij (nog) niet aantrekkelijk genoeg dus ga ik even opzoek naar nieuwe snoepjes en wondermiddelen.

Onder het mom ‘an apple a day, keeps the doc away’ ga ik volgende week naar de ‘Big Apple’. Om nieuwe informatie te verzamelen en uiteraard om te genieten. 4 maanden ellende hakt er in, vooral met dit laatste nieuws. Tijd gaat snel, maar we geven niet op en blijven doorzoeken. Er moet gewoon nog iets zijn.. moet gewoon!

To accomplish great things, we must not only act, but also dream; not only plan, but also believe.

Arriverdeci,

Big Eddie aka the inglorious bastard.