"De meest simpele dingen, behoren vergoed tot het verleden"

Ik heb momenteel weinig redenen om gelukkig te zijn: ik ben verdwaald, herken mezelf niet meer, heb steeds vaker veel pijn, kan nog maar weinig verdragen en alle kleine en de meest simpele dingen die ik vroeger kon, behoren vergoed tot het verleden.

Maar toch...maar toch voel ik me gelukkig en kwam tot het besef: "ik denk dat je als mens pas echt gelukkig bent, als je zonder enige reden je gelukkig voelt en dat geluk komt vanuit jezelf"... Dat gevoel is heel klein, maar ondanks alles nog wel aanwezig. Kennelijk heb ik nog veel te leren via deze weg die ik ingeslagen ben, maar het is goed zoals het is.