Chaos versus rust met een vleugje confrontatie

Hallo trouwe en nieuwe lezers! Het is alweer een paar weken dat ik niets heb laten horen, maar daar heb ik prachtige verklaringen voor! Ik verwelkom jullie in mijn verhaal van chaos versus rust met een vleugje confrontatie.

De grote verhuizing kwam eraan. Dat betekende regelen; afspraken maken, inpakken, adreswijziging doorgeven, intake gesprekken voor de nieuwe zorg, contracten tekenen, formulieren invullen, spullen overbrengen, klussen, uitpakken en ondertussen je best doen sociaal contact vol te houden.

Het begon al toen ik te horen kreeg dat ik 14 oktober de sleutels zou krijgen voor het nieuwe huis, terwijl ik 17 oktober de eind inspectie had van mijn oude huis en ik 10 tot en met 13 oktober naar Venetië ging. Gelukkig waren er een aantal lieve vrienden die hielpen met inpakken en kon ik mijn spullen bij mijn ouders stallen. Ondanks het last minute werk, is het allemaal wel gelukt.

Vervolgens moest er heel veel geklust worden om ervoor te zorgen dat mijn huis leefbaar, maar ook mooi zou worden. Twee weken lang hebben verschillende familieleden, kennissen en vrienden vrienden hard gewerkt om de basis te leggen voor leefbaarheid van de woning. Op 28 oktober werd dit doel bereikt en sliep ik voor het eerst in mijn nieuwe woning.

Vanaf dat moment tot op heden word er nu gewerkt aan het mooi maken van mijn woning. Sinds 28 oktober heb ik dan ook  meer rust kunnen krijgen, na een hectische periode.

Zoals ik al eerder zei, 10 tot en met 13 oktober ben ik naar Venetië gegaan. Hier ging ik heen met Myrthe, mijn beste vriendin. De reis is mij aangeboden door een bedrijf waar mijn vader werk connecties heeft, De Vest. We hebben vier heerlijke dagen gehad, gevaren in een gondel, lekker gegeten, veel gelopen en op afgelegen mooie plekken gerelaxed.

Sinds 28 oktober ben ik eerst veel alleen thuis gaan zitten, met af en toe een afspraak voor wat klusjes en om in het weekend lekker te gaan feesten.

Ik geniet van hoe ik nu mijn meeste vrienden en familie weer in de buurt heb, ik veel flexibeler zorg kan krijgen en makkelijker mijn eigen huis uit en in kan. Het biedt gewoon veel meer rust en vrijheid.

Confrontatie en dankbaarheid

Iedereen moeten vragen je te helpen inpakken, klussen en uitpakken, terwijl je zelf geen handen uit de mouwen kan steken is best confronterend. Het geeft een behoorlijk afhankelijk gevoel, doet mij laten beseffen wat ik ooit kon en je komt spullen tegen met herinneringen die het gevoel alleen maar versterken.

Maar het laat het mij ook beseffen hoeveel lieve en behulpzame mensen ik om mij heen heb. Mensen die ervoor zorgen dat ik ondanks alles, toch regie kan hebben over mijn eigen leven. Ik ben hier heel dankbaar voor. Deze mensen vormen een deel van mijn geluk.