9 februari 2010

De meesten van jullie hebben het al gehoord, maar ik ben gisteren uit het ziekenhuis gekomen na een longoperatie. Tijdens de controles op uitzaaiingen van botkanker hebben ze namelijk twee plekjes op mijn longen gevonden. Deze zijn er twee weken geleden uitgehaald tijdens een kijkoperatie. Helaas is het slecht nieuws, want beide plekjes blijken uitzaaiingen.

Op 8 februari heb ik met mijn arts om de tafel gezeten. Zij wil weer beginnen met chemokuren. Ik merk dat ik mijn ziekte opnieuw beleef, alleen nu in een fase verder. Het is niet terminaal, dus ik blijf vechten. Omdat mijn longen moeten herstellen en ik twee weken lang op bed heb gelegen, heb ik een slechte conditie. Vandaag heb ik al bijna een uur buiten gelopen, verspreid over de dag.

De komende vier tot zes weken krijg ik de tijd om mijn conditie op peil te brengen, voordat ik weer aan de chemokuren begin. Wanneer ik er nu met tantes, ooms, vrienden en vriendinnen over praat, word ik overmand door onrust en verdriet. Daarom wil ik jullie hetzelfde vragen als de vorige keer. Je bent welkom om te bellen of langs te komen wanneer je iets leuks hebt te vertellen (wacht er wel even een weekje mee). Ik ga iedereen weer informeren via de mail. Kijk ook of jullie elkaar op de hoogte kunnen houden. Niet dat ik er niet over wil praten. Alleen is het voor mijn ouders, mijn vriendin en mij niet altijd het juiste moment om weer uitleg te geven over het hoe en wat van de behandeling. 

Ik ben vandaag bij een fysio/haptonoom geweest, waardoor ik beter met mijn onrust kan omgaan wanneer ik erover praat. Ik wil jullie graag vertellen wat er in mijn hoofd omgaat. Wanneer ik bedenk wat ik allemaal achterlaat als ik de pijp zou uitgaan, word ik wel verdrietig. Maar het einde is nog niet in zicht, dus ik blijf vechten en aandacht geven aan mijn lijf en geest. Ik ga op zoek naar een diëtist op het gebied van gezond eten en kanker. Elke dag staat voor mij in het teken van goed bewegen voor een sterk en weerbaar lichaam tegen kanker.

Ik begin morgen met een maretak behandeling (antroposofisch) om op natuurlijke wijze te vechten tegen kanker. Ik ga over vier tot zes weken vier of zes chemokuren volgen om op chemische wijze te vechten tegen kanker. Wat ik jullie wil vragen, is om je oren open te houden voor verhalen over mensen met uitzaaiingen die het hebben overleefd. Hierdoor houden jullie samen met mij de hoop en positiviteit vast. Ik denk namelijk dat dit helpt in mijn en jullie proces rondom kanker. Ik wil ook met jullie afspreken dat ik iedere twee weken even een mail stuur over hoe het met mij gaat en hoe de ontwikkelingen ervoor staan. Voel je niet bezwaard als je het gevoel hebt dat je dit moet doorsturen naar iemand die niet in de mailinglijst staat.

Groetjes en veel liefs van jullie neefje, broer, collega en vriend.

Jip Keijzer