Ben je net lekker aan het leven. Hoor je dat je dood gaat. Wat dan? Onze OML'ers laten het er niet bij zitten en halen álles uit het leven! Stream nu alle seizoenen op NPO Start!
7 dagen en 7 hele lange nachten
08-07-2016
•
leestijd 2 minuten
•
229 keer bekeken
•
De afgelopen weken waren misschien wel de zwaarste weken uit mijn leven. Een diepe afgrond waar geen einde aan leek te komen. Na de operatie besefte ik het nog niet helemaal, maar nu, bijna twee weken later, besef ik het mij maar al te goed. In de medische jungle gaat de survivalmode aan. Mijn vader, broers en lieve vriendin hebben mij enorm gesteund de afgelopen periode.
De operatie was onder volledige narcose. Via vier kleine openingen konden ze in mijn buik bij mijn lever komen. De operatie duurde een uurtje langer. Ik kreeg namelijk mijn eerste echte Brazilian Wax. Mijn buik moest onthaard worden en dat is nogal een klus! Wat dat betreft kan ik de rest van de zomer shinen op het strand! Twee uur later was ik een half liter bloed en een tumor lichter. Pas laat in de avond werd ik van de intensive care teruggereden naar mijn kamer waar mijn broers en vriendin zaten te wachten.
Het was zo enorm zwaar. De pijn, de morfine, de prikken, en alle andere naweeën van de operatie. Ik wil alles doen om te overleven alleen bereik je op een gegeven moment wel een grens. Door alle steun en positivisme is het mogelijk deze grens te (blijven) verleggen. Maar het verwijderen van deze tennisbal (zo groot was de tumor in mijn lever) heeft zijn tol geëist. Ik heb de set met ruime cijfers verloren om maar in tennistermen te blijven. Lichamelijk en geestelijk heb ik een flinke tik gekregen. Ik heb mijn verlies in deze eerste set genomen en hierin moet je soms ook realistisch zijn. Alles is en blijft palliatief en er zit nog steeds een tijdbom in mijn lichaam. Maar ik ga door...
Een nieuwe set breekt aan. Langzaam krabbel ik weer op. Lopen gaat steeds beter (al blijft mijn linkerbeen als het ware haken) en de eetlust komt ook weer terug. Ik mag weer beginnen met mijn wonderpil na deze twee weken ‘gemist’ te hebben. Ondertussen wordt de tennisbal in het lab in Keulen onderzocht. Met deze informatie hoop ik dat er nieuwe mogelijkheden zijn voor mij.
En volgende week? Dan zit ik weer in Keulen. Nieuwe check-up, nieuwe gesprekken, nieuwe kansen!