Ben je net lekker aan het leven. Hoor je dat je dood gaat. Wat dan? Onze OML'ers laten het er niet bij zitten en halen álles uit het leven! Elke dinsdag om 21:20 op NPO 1!

34

09-10-2012
  •  
leestijd 5 minuten
  •  
182 keer bekeken
  •  
Fallback image for card
Een dikke week geleden ben ik 34 geworden. Iets waar ik in Februari 2010 niet van had durven dromen. Iets waar ik ook niet té lang bij stil wilde staan, dit jaar. Het was ontzettend leuk om vorig jaar Evi’s eerste en mijn 33e verjaardag te vieren bij De Zeven Geitjes, maar dit jaar had ik daar eigenlijk niet zo’n zin in.
Op mijn verjaardag ben ik naar een ontzettend leuk verjaardagsfeestje geweest van een vijfjarig meisje, en ’s avonds was er de wedstrijd om de Ron Berteling Schaal in Zoetermeer. Toch leuk, dat het ijshockeyseizoen begint op mijn verjaardag. Die dag kreeg ik ook het mooiste cadeau wat ik me kon voorstellen. Jack America, voorzitter van de regerend landskampioen, Ruijters Eaters, MIJN team, overhandigde me een kampioensmedaille van afgelopen seizoen. Ik kan niet goed uitleggen wat dat voor me betekent. Er is in Geleen nu iemand die die medaille, die hij of zij verdiend heeft, niet meer heeft, omdat ik die nu heb. Ik vind dat heel erg speciaal, en dan druk ik me nog zacht uit, omdat ik geen betere woorden hiervoor kan vinden. Ik was in elk geval sprakeloos. Dat we die wedstrijd om de Ron Berteling Schaal twee seconden voor het einde van de verlenging verloren, kon aan mijn blijdschap weinig veranderen.
Ik ben inmiddels ook bestraald. Voor diegenen die zich daar niks bij kunnen voorstellen, leg ik even uit hoe dat in z’n werk gaat. Zoals jullie al eerder hebben kunnen lezen is er een CT-scan gemaakt en zijn er kleine tatoeagepuntjes op mijn lijf gezet aan de hand waarvan ze me voor de bestaling kunnen “uitlijnen”. Zo’n bestralingssessie gaat als volgt. In het Instituut Verbeeten ga ik eerst naar de wachtkamer, om te… juist. Wachten. Logisch, waar zijn die dingen anders voor? Ze bouwen die dingen niet voor niks. Enfin, als ik aan de beurt ben word ik naar een kleedkamertje geleid, waar ik me kan uitkleden en een badjas van het Instituut kan aandoen. Tijdens mijn eerste bestralingssessies in 2010 moest ik nog volledig in de blote ukelele. Nu ligt het te bestralen gebied hoger en mag ik m’n onderbroek aanhouden. Iets wat ze me nu de eerste dag vergeten waren te zeggen ;-) Maar goed, ik ben de beroerdste niet, ik gun die dames ook hun verzetje.
Enfin, ik ga op die plank liggen. Uit de muren komen groene laserstralen. Men positioneert mijn lijf, aan de hand van die tatoeagepuntjes, parallel aan die laserstralen, zodat ik precies zó kom te liggen dat het bestralingsapparaat precies op dat plekje op mijn wervel gericht staat. Dat gaat met een beetje schuiven en duwen aan schouders en heupen.  Dit duurt alles bij elkaar hooguit een minuut of drie. Dan verlaten de assistentes de ruimte en wordt ik bestraald. Van boven zo’n 20-25 seconden, vervolgens draait het apparaat rond, en dan van onder, nog een keer zo’n 20 tot 25 seconden. En that’s it, ik kan m’n badjas weer aandoen en me weer gaan aankleden. Alles bij elkaar ben ik maximaal 10 minuten weggeweest uit de wachtkamer, waar Evi inmiddels de boel vakkundig op stelten heeft gezet.
Dit herhaalt zich van maandag tot en met vrijdag. Alles bij elkaar dus vijf keer. Merk ik er wat van? M’n rug was wel wat zwakker. Door die bestraling ontstaat er wat vocht rondom die wervel, dat merk je wel. Ik heb die week het tillen en sjouwen maar even tot een minimum beperkt. Voor de rest niet echt klachten. Ik heb geen irritatie van de huid gemerkt. Wel was ik op vrijdagecht wel een beetje misselijk, dat kan door die bestralingen gekomen zijn. Maar na een dag was dat wel weer over.
Inmiddels is ook de laatste aflevering van Over Mijn Lijk uitgezonden. Nu zakken we langzaam weer weg in vergetelheid :-) De aandacht die het programma genereerde was leuk, het zal voor niemand een verrassing zijn dat ik daar wel blij van werd. Het was vooral tof om een interview te kunnen geven in mijn moederstaal op TV Limburg. Dat clipje vind je hier:  http://www.tvl.nl/nl/programmas/limburg-vandaag/rubrieken/gasten/ronald-herregraven/#.UHSbFxWpC8B  (Let op: geen ondertiteling beschikbaar voor niet-Limburgers) Op enkele spaarzame uitzonderingen na waren de reacties op onze deelname aan Over Mijn Lijk ook allemaal positief. Niet dat ik negatieve reacties heb gekregen, maar bijna iedereen die me aansprak blijkt nog over fatsoen te beschikken.
Juist, *bijna* iedereen.
Kijk, dat we in een aflevering gezegd hebben dat we bezig zijn met het krijgen van een broertje of zusje voor Evi wil niet zeggen dat ik graag via Twitter of Facebook benaderd wordt door mensen die ik nog nooit ontmoet heb met de vraag: “hoi hallo hoe gaat het nu met je zijn jullie al zwanger?” Noem me ouderwets of uptight, maar ik vind dat dus nogal onbeschoft. Ik ben best bereid om de voortgang van onze petrischaalavonturen met je te delen, maar dan wel als ik je een beetje ken en vertrouw en zo. Vandaar van het babyfront voorlopig geen nieuws. Fuckers.
Als laatste: de afgelopen paar dagen is er de nodige ophef geweest over de website kankeriseenkado.nl (niet klikken, geen aanrader). Ook een aantal van mijn vrienden gingen – terecht – volledig over de emmer. Ook werd mij door velen gevraagd wat ik er van vond. Nou, eh, niks eigenlijk. De tijd die ik hier nog op aarde heb is mij te dierbaar en te kostbaar om te verspillen aan dergelijke sneue figuren. Natuurlijk is het fout, natuurlijk is het verkeerd, en ik zou het toejuichen als er actie ondernomen gaat worden tegen dit soort kwakzalvers. Maar ik ga zelf er niets tegen ondernemen. Ik heb wel wat beters te doen.
Zoals donderdag naar Fu Manchu, vrijdag naar Vanderbuyst en zaterdag naar The Devil’s Blood, bijvoorbeeld :-)
Fuck yeah!
Om alvast in de stemming te komen:
En oh ja: ik ga weer een gastcollege doen bij Orbis! Ben benieuwd! Mochten er docenten of studenten zijn die denken: “die zou ik ook wel eens in een lokaal willen hebben”, dat kan! De colleges geven doe ik voor niks, ik vraag alleen een reiskostenvergoeding (en dat alle aanwezigen deze blogpostings van me gelezen hebben, anders ben ik alles dubbel aan het uitleggen)
Ro
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.