Ben je net lekker aan het leven. Hoor je dat je dood gaat. Wat dan? Onze OML'ers laten het er niet bij zitten en halen álles uit het leven! Stream nu alle seizoenen op NPO Start!
15 augustus 2008
15-08-2008
• leestijd 1 minuten
•
117 keer bekeken
• 
Het is rond 01.00 uur ‘s nachts. Ik lig beneden in de werkkamer van mijn vader. Het is stil in huis, maar ik slaap onrustig. Ik ben half wakker en ineens merk ik dat ik moet overgeven. Dus ik ren naar de badkamer en braak voornamelijk vocht en gal uit in de wc.
Twee keer, drie keer, vier keer. Ik blijf braken totdat er niks meer in zit. Tranen rollen over mijn wangen, terwijl ik boven de pot hang. Mijn moeder is wakker geworden van mijn braakgeweld. Als ik terugloop naar de werkkamer kom ik haar tegen op de gang. Ik begin harder te huilen. Mam, ik kan niet meer. Ik wil niet meer kotsen. Ik voel me gebroken. Ze sluit me in haar armen en ik leg mijn hoofd op haar schouder. Daar staan we dan, midden in de nacht. Mijn moeder met een machteloos gevoel, want die kan niet meer doen dan mij vasthouden. En ik, ik zit er even helemaal doorheen... Wat een klote chemo zeg.
Praat mee
0/1500