11 maart 2010

Sinds tweeënhalve maand ben ik weer bezig met kanker. Na de longoperatie was ik af en toe een beetje down, maar daar heb ik nu minder last van. De onzekerheid over wat er allemaal nog gaat komen, blijft. Dat slurpt soms energie.

Dinsdag 9 maart ben ik geopereerd aan mijn rechter bovenarm. Dat was om acht uur 's ochtends en 's middags rond half twee was ik weer thuis. Prettig, zo'n vleselijke verlichting binnen een halve dag!

Vandaag kreeg ik de uitslag van de operatie. De klier die ze eruit hebben geopereerd was toch een uitzaaiing. Wat nu verder is voor ons ook nog niet duidelijk. Pas volgende week vrijdag heb ik een afspraak over de nu volgende behandeling. Enerzijds valt de uitslag tegen, omdat er dus niet alleen in mijn longen uitzaaiingen van botkanker zatern, maar ook in een van mijn lymfeklieren. Ik zeg ‘zaten’, omdat er nu geen andere zorgwekkende plekken, mogelijke uitzaaiingen, in mijn lichaam zijn.

Anderzijds geeft dit extra stootje mij wel het idee dat er toch bijna geen peil op te trekken is wat er in mijn lijf gebeurt. Dus hoef ik daar niet teveel gedachten over uitzaaiingen over vuil te maken. Deze week heb ik met de gedachte gespeeld om mee te lopen met de vierdaagse in Nijmegen. Of ik in staat ben om in juli echt mee te lopen, zien we dan wel weer. Het doel geeft mij in ieder geval veel energie. Ik sport nu vier dagen in de week anderhalf uur in de sportschool en daarnaast probeer ik viermaal per week minimaal een uur te wandelen.

Ik wil iedereen nog bedanken voor de vele mails die ik heb ontvangen als steun. Veel mailtjes met alle steun en lieve woorden heb ik met tranen in mijn ogen zitten lezen. Dankjewel daarvoor...

Overigens heb ik ook een paar ontzettend mooie en bijzondere verhalen ontvangen over mensen die kanker of een andere erge ziekte hebben overleefd. Als ik deze verhalen lees, geeft dit mij van alles! Kracht, hoop, een glimlach en steun dat het ook met mij goed komt. Bedankt.

Ik zal jullie over anderhalve week op de hoogte stellen van wat er allemaal met mij gaat gebeuren.

groetjes Jip