Kennismaken met... Arjan Boxelaar, promomaker

"Bij BNNVARA loopt alles door elkaar heen. Leeftijd, gender, culturele achtergrond, etc. Het maakt niet uit wie hier binnenloopt: je hoort bij de club. Dat vind ik het leukste, die dynamiek. En je mag er uitzien zoals je wilt: als je bijvoorbeeld een korte broek aan wilt dan doe je dat gewoon. Die ongeschreven regels voor kleding zijn hier niet. Er is hier maar één regel, en dat is dat je mag zijn wie je wilt zijn." 

Maak kennis met: Arjan Boxelaar, promomaker

Wat doe je bij BNNVARA?
Ik werk hier bijna vijf jaar en ben promomaker. Wij krijgen alles door onze handen wat BNNVARA aan videocontent maakt. Onze taak is om een kleine trailer, teaser of promo te maken met als doel: het aan de man brengen van onze producten. In mijn team zitten we met z’n vieren te editen en we hebben één teamleider. Gemiddeld werkt elke promomaker aan zo’n drie à vier programma’s per week. De promo’s worden gebruikt voor op tv, tussen de reclameblokken, en daarnaast ook voor online op onze BNNVARA-socials.

Hoe ben je bij BNNVARA terecht gekomen?
Dat ging heel toevallig. Ik heb hiervoor dertig jaar lang bij andere omroepen en de NPO gezeten. Toen ik het daar niet meer naar mijn zin had dacht ik: ‘Ik ga totaal iets anders doen!’ En toen ben ik een half jaar lang fietsen gaan verhuren op Terschelling. Tot Arvid, mijn teamleider, mij belde of ik niet bij BNNVARA wilde komen werken. En hier zit ik!

Waarom werk je bij BNNVARA?
In het verleden heb ik lang bij een andere omroep gezeten bij eindregie. Dat had een hele andere werkwijze dan nu; dat ging toen nog met tapes en videobanden. Ik verzorgde allerlei productiezaken: van de coördinatie van de videobanden met opnames, tot ervoor zorgen dat de omroepsters hun contracten kregen. Dat was heel leuk om te doen, zo’n spin in het web zijn. Maar het gezellige en leuke verdween steeds meer. Bij de NPO vond ik het werkplezier uiteindelijk ook niet. In de wandelgangen hoorde ik over hoe het leuk en dynamisch het bij BNNVARA was. ‘Daar gebeurt wat!’, dacht ik. Toen kwam ik hier en bleek inderdaad: hier gebeurt het!

Hoe ziet een gemiddelde werkdag er voor jou uit?
Elke dag begin ik met een blik op ons werkschema: wat ga ik editen vandaag? Dan moet je op zoek naar het materiaal. Als dat er nog niet is dan moet je daar eerst achteraan. Als het eenmaal binnen is, ga je de hele aflevering of het hele programma kijken. Als ik iets zie dat interessant is, haal ik het er meteen uit. Met al deze losse stukjes ga ik vervolgens een verhaal vertellen. Daarbij moet je de keuze maken: welk verhaal vertel ik? Want elk programma heeft verschillende invalshoeken. Wat vindt het publiek interessant? Wat gaat werken? Vervolgens zoek ik de quotes op die over die invalshoek gaan. Als alles af is, gaat het naar de eindredacteur van het programma die er dan feedback op geeft. Wanneer dat verwerkt is, dan komt er een definitieve versie en wordt het aangeleverd. Dit doe ik voor meerdere programma’s per dag. En tussendoor lekker koffiedrinken natuurlijk, en collega’s helpen wanneer ze ergens tegenaan lopen.

Wat vind je het leukst aan werken bij BNNVARA?
Mensen zijn van nature geneigd om hun eigen leeftijdsgenoten of hun eigen clubje op te zoeken. Maar dat hoeft bij BNNVARA niet: hier loopt alles door elkaar heen. Leeftijd, gender, culturele achtergrond, etc. Het maakt niet uit wie hier binnenloopt: je hoort bij de club. Dat vind ik het leukste, die dynamiek. Communiceren is ook heel makkelijk met mensen. Je hoeft geen standaard weg naar boven of beneden af te leggen, je kunt gewoon rechtstreeks een probleem oplossen. En je mag er uitzien zoals je wilt: als je bijvoorbeeld een korte broek aan wilt dan doe je dat gewoon. Die ongeschreven regels voor kleding zijn hier niet. Er is hier maar één regel, en dat is dat je mag zijn wie je wilt zijn.

Welke kwaliteiten maken jou perfect als promomaker?
Je moet natuurlijk goed kunnen editen. En ik heb veel algemene kennis, wat goed van pas komt. Daarmee bedoel ik dat je historisch gezien e.e.a. moet weten, en ook actuele zaken moet begrijpen. Maar ik kan natuurlijk ook niet álles weten. Laatst was er bijvoorbeeld een serie van Coen over Israël (Het Beloofde Land). Een van de afleveringen ging over orthodoxe joden die over het algemeen genomen veel kinderen krijgen. Daar had ik een promo voor gemaakt maar historisch gezien klopte die niet, dus moest het worden aangepast. De Geknipte Gast is een ander voorbeeld; ook de oudere gasten die vroeger bekender waren moet je kennen. Als je niet snapt waar het over gaat, kun je niet goed het verhaal overbrengen naar de kijker. Je moet ook goed je deadlines in de gaten houden en goed plannen, weten welke gevolgen er zijn wanneer je deze niet haalt, en ook goed advies kunnen geven aan makers.

Waar ben je het meest trots op?
De reeks die ik voor ‘Busje komt zo’ van Paul de Leeuw mocht maken vond ik heel leuk om te doen. En de documentaireseries van Coen Verbraak, zoals ‘Srebrenica – de machteloze missie van Dutchbat’, krijg ik meestal; die zijn zó goed gemaakt en daar zit zoveel historie en (voor mij dan) herkenning in, dat vind ik heel leuk om te maken en ik vind die trailers ook goed gelukt.

Wat ik het allerleukste vind is dat ik dan ’s avonds terwijl ik zit te zappen ineens mijn eigen video zie, en namens BNNVARA dat kan delen met de kijkers.