Van blauwtipje tot blaasjeskrab: de pracht van kleine zeedieren

Ze noemen hem ook wel de 'zwarte-bakjesman': fotograaf en kunstenaar Mick Otten. Met zijn foto's van zeedieren in zwarte bakjes laat hij de pracht van het onderwaterleven zien. En die diertjes vindt hij gewoon in Zeeland langs de dijk. Vroege Vogels gaat een ochtend met hem mee.

Bij de oude oesterputten langs de Krabbedijk te Yerseke hoef je maar een steen te keren of je vindt er ontelbare hoeveelheden zeediertjes. Op het eerste oog ziet een leek misschien vooral wat bruine vlekken, maar Otten is al sinds zijn zesde actief bij de strandwerkgroep en weet dus hoe je het beste zeediertjes zoekt. Met een waadpak, een paar rubberen handschoenen, goede kniebeschermers en een grote zaklamp laat hij het ene na het andere zeediertje zien.

"Je struikelt soms bijna over de oesters" maar je hebt hier ook veel zeeslakken, kokerwormen, zakpijpen en sponzen. Na het keren van de eerste steen schieten meteen tientallen krabbetjes weg.

"Dit is de blaasjeskrab" laat hij zien. De blaasjeskrab heeft een groot blaasje in zijn schaar. Waarschijnlijk om vrouwtjes te imponeren. "In mijn fototentoonstelling heb ik een foto van het vel van de blaasjeskrab gebruikt. Die stoot hij op een natuurlijke wijze af, en zo'n doorzichtig vel op een zwarte achtergrond geeft een waanzinnig mooi effect".

Na het vinden van een zee-appel haalt Otten zijn beroemde zwarte bakjes tevoorschijn. Voorzichtig legt hij het diertje in het bakje en schijnt er op met een lamp. "Met zo'n zwarte achtergrond, ligt de focus echt op het beestje zelf, in plaats van zijn omgeving. Je kunt ze dan veel beter zien."

In zijn fotostudio in Maassluis fotografeert hij de diertjes levend en hij zet ze daarna weer op hun oorspronkelijke plek terug. Ook de stenen die hij omkeert om beestjes te zoeken draait hij altijd weer terug. "De meeste van die beestjes houden niet zo van licht. Je beschadigt ze dus door ze opeens zo aan het licht bloot te stellen." De zee-appel gaat mee naar huis, voor een foto. Het resultaat is bijna buitenaards. 

De foto's zijn nog tot 4 januari te zien in de Windwijzer in Vlaardingen.