White Rabbit Project S1: Een waardige opvolger van Mythbusters

Liefhebbers van populaire wetenschap, bizarre proefjes en ontploffingen konden dertien jaar lang terecht bij Mythbusters. Door teruglopende kijkcijfers werd het programma door Discovery Channel van de buis gehaald, maar Netflix ontfermt zich over de fans die teleurgesteld achterbleven. Uit de as van Mythbusters herrijst White Rabbit Project. Zonder de markante figuren Jamie Hyneman en Adam Savage, maar wel met Grant Imahara, Tory Belleci en Kari Byron. Deze drie vormden jarenlang het bouwteam van Mythbusters, tot ze tegen het einde van de serie de laan uitgestuurd werden toen er gedoe was om geld. Nu zijn ze terug met tien afleveringen, waarin ze steeds aan de hand van een overkoepelend thema zes verschillende items bespreken. Is het thema superkrachten, dan gaan ze proefondervindelijk proberen of ze bliksems kunnen schieten of een freeze-gun kunnen bouwen. Of via telepathie iemand kunnen beïnvloeden. Het levert een boel intrigerende experimenten op. En flauwe grapjes, want de humor blijft vaak steken op het niveau ‘nerderig en gênant’. Ligt er ergens een slang, dan toetert Imahara er doorheen om als Gandalf de elfen op te roepen. Het is zo ongemakkelijk dat het weer vermakelijk is. Heel soms slaan ze opeens de plank raak qua komedie. Zo is het segment waarin Kari Byron tijdens een etentje in een Italiaans restaurant de controle krijgt over de spieren van Tory Belleci een garantie voor de slappe lach.

Ieder onderwerp komt tot leven door experts aan het woord te laten en er wat geschiedenis bij te halen. Zo pik je terloops nog wat kennis op over figuren als Nicola Tesla en Michael Faraday. De reconstructies van befaamde bankovervallen of ontsnappingen uit gevangenissen worden geïllustreerd door korte nagespeelde filmpjes met het niveau van een ouderwetse B-film. Het knullige daarvan, en het toegevoegde archiefmateriaal uit bijvoorbeeld de Tweede Wereldoorlog, maken er een behoorlijk mallotenfestijn van. Per aflevering houden de drie presentatoren een score bij van de verschillende onderwerpen die aan bod komen. Het is een wat gekunsteld en volkomen overbodig element. Gaat het over ontsnappingspogingen, dan zijn de criteria bijvoorbeeld: Hoeveel mensen zijn er ontsnapt? Hoe lang bleven ze vrij? Hoe moeilijk was de ontsnapping? Dit illustreert alleen maar dat elke aflevering een paar onderwerpen bevat die niet zo boeiend zijn, namelijk de twee of drie die onderaan eindigen. Desondanks blijft er genoeg grappigs en bizars over om te concluderen dat White Rabbit Project moeiteloos de plaats van Mythbusters inneemt.