Vrijdag Top Tien: Vrouwencollectieven
08-12-2017
• leestijd 3 minuten
Elke week schrijft onze recensent Omar Larabi een top tien met televisieseries en films die beschikbaar zijn in het Nederlandse VOD-aanbod. Vandaag: vrouwencollectieven op televisie.
The Golden Girls (1985-1992), een sitcom over vier vrouwen, brak in de jaren tachtig de televisiemarkt open voor vrouwencollectieven: televisieseries over vrouwen waren prompt salonfähig. Witte vrouwen welteverstaan, want pas sinds de laatste jaren is de focus enigszins verlegd naar vrouwen van kleur. Niettemin is deze ontwikkeling positief en deze lijst een hulde aan de vrouwen op televisie.
(10) Cougar Town (2009-2015, Videoland)
Je bent een Cougar als je als vrouw van middelbare of bejaarde leeftijd jonge mannen aan de haak weet te slaan. De term is overduidelijk discriminerend, maar verwijst eveneens naar de vooruitgang van de algemene perceptie van de vrouw. Een gescheiden vrouw (Courteney Cox) mag in deze sitcom eindelijk doen wat mannen al doen sinds het begin der tijden.
(9) Pretty Little Liars (2010-, Netflix)
De pijnlijke geheimen van vier tienermeiden dreigen te wording geopenbaard door een anonieme schurk. Dit is een veel beproefde verteltechniek, die we al zagen in edelkitsch als I Know What You Did Last Summer (1998). Het maakt evenwel nieuwsgierig: wat hebben de knappe pathologische leugenaars ditmaal op hun kerfstok?
(8) Don’t Trust the B____ in Apartment 23 (2012-2013, Netflix)
Dreama Walker speelt June, de nieuwe huisgenoot van Chloe (Krysten Ritter). De twee jonge vrouwen zijn elkaars tegenpolen: June is wereldvreemd en Chloe is een feestbeest. Spijtig genoeg was deze sitcom geen lang leven beschoren. Ook de rol van komiek Eric Andre, als de leidinggevende van June, kon dat niet voorkomen.
(7) New Girl (2011-, Netflix)
Ditmaal belandt een vrouw, Jess (Zooey Deschanel), in een appartement vol (vrijgezelle) mannen. De belangrijkste vriendschap in deze komedieserie is echter de band tussen Jess en Cece (Hannah Simone), met wie ze alles bespreekt.
(6) Gilmore Girls (2000-2007, 2016, Netflix)
Dit portret van een gefictionaliseerde moeder-dochter relatie is nog steeds immens populair: de reünie van vorig jaar na tien jaar afwezigheid – in de vorm van 4 afleveringen – was een daverend succes. Moeder Lorelai (Lauren Graham) en dochter Rory (Alexis Bledel) zijn nog steeds uiterst interessante personages.
(5) Broad City (2014-, KPN ON Demand)
Twee vrouwelijke komieken willen dolgraag doorbreken in New York. Scenaristen en hoofdrolspelers Ilana Glazer en Abbi Jacobson zijn de twee ‘broads’ waar de titel naar verwijst: het is een woord dat je nog weleens hoort in historische gangsterdrama’s, wanneer machomannen in een gesprek in een kroeg verwijzen naar het wijf aan de bar.
(4) Orange is the New Black (2013-,Netflix)
In een vrouwengevangenis zul je vrijwel uitsluitend vrouwen aantreffen: vrouwen van divers pluimage waaronder leden uit de LGBTI-gemeenschap. Orange is the New Black wordt dan ook terecht geroemd om haar progressieve karakter. De serie biedt ook actrices met een kleur de kans om te schitteren.
(3) Insecure (2016-, Ziggo Movies & Series XL)
Series als Insecure worden door sceptici weleens omschreven als de zwarte variant van Girls. Waarmee ze bedoelen dat de thema’s in principe hetzelfde zijn. Gemakshalve wordt dan vergeten dat vrouwen van kleur vaak op een andere manier worden bejegend: dat is evenwel de komische en dramaturgische kracht van Insecure.
(2) Girls (2012-2017, Ziggo Movies & Series XL)
Zonder Girls had Inescure geen bestaansrecht. Hoewel Lena Dunham regelmatig in opspraak is kan je moeilijk om haar semi-autobiografische HBO-drama heen: Girls was een mijlpaal op televisie. Nooit eerder zagen we een vuig, rauw en soms ook melodramatisch portret van een groep twintigers in een miljoenenstad.
(1) Sex and the City (1998-2004, Ziggo Movies & Series XL)
Zonder Girls geen Insecure; zonder Sex and the City geen Girls. De camera volgde zes jaar lang de toch wel spannende (seks)levens van Carrie, Samantha, Miranda en Charlotte – ja, een spierwit gezelschap. De dramaserie is in al die tijd een beetje vergroeid met de stad waarin het zich afspeelt: New Yorkers verwijzen wisselend vol trots en vol afgrijzen naar de vrouwenperikelen uit hun Big Apple.