Veep S6E1-3: Veep Veep Hoera voor Selina Meyer

Na haar kortstondige presidentschap (uit het vorige seizoen) vertelt Selina Meyer (Julia Louis-Dreyfus) bij een talkshow – gepresenteerd door haar oud-werknemer Dan (Reid Scott) – hoe haar laatste jaar toch ‘vooral zeer plezierig’ is geweest. Dan herpakt ze zich: ‘Het was verschrikkelijk.’ Dat ze via een bewerkelijk politiek proces haar droom niet meer kan naleven, blijkt onverteerbaar, maar voor de buitenwacht veinst de politica van weleer dat ze het druk heeft. Onder meer met een goed doel dat zich inzet voor analfabetisme en aids. Die laatste ernstige aandoening komt er spontaan bij, wanneer Meyer de indruk krijgt dat alleen analfabetisme niet serieus genoeg is (voor haar stichting).

Wat gaat Meyer doen nu ze voor het eerst in de geschiedenis van Veep geen officiële ambtsdrager meer is? Naast de door haar opgerichte stichting – die eigenlijk wordt gerund door haar dochter Catherine (Sarah Sutherland), die het fortuin van haar grootmoeder heeft geërfd, tot ergernis van haar moeder – is het gebruikelijk dat een voormalige president een bibliotheek opent. Meyer denkt als Yale-alumnus aan een plek op de campus aldaar, maar haar imago zit haar in de weg; net zoals oud staflid Ben (Cafferty) geen heil ziet in een nieuwe Meyer-presidentscampagne, over drie jaar.

Meyer kan niet meer terugvallen op haar functie, en kan haar divagedrag zodoende niet meer legitimeren. Vandaar dat ze zo snel mogelijk een bouwwerk wil financieren dat haar naar eigen zeggen significante historische nalatenschap zal onderschrijven. In al haar grootheidswaanzin vergelijkt ze zichzelf met John F. Kennedy: ‘We maakten immers beiden onze termijn niet af.’ Voordat Meyer überhaupt de macht terugwint, als dat al zal gebeuren, zal ze het moeten doen met een minder luxueus en comfortabel bestaan. Deze frustraties worden treffend geacteerd door Louis-Dreyfus, die je zonder twijfel kan betitelen als de koningin van de sitcom. Met haar rol won ze (terecht) achtereenvolgens 4 Emmy Awards.

We zien hoe Meyers toelage wordt bepaald door haar dochter, de erfgename van het familievermogen. Moederlief fulmineert: ‘Ik moet het met voedselbonnen doen.’ Op de terugreis van Omaha naar New York reist Meyer zichtbaar geïrriteerd tussen het plebs. De decadentie van Air Force One lijkt alweer een eeuwigheid geleden. Ook haar vroegere intimi leven een minder comfortabel bestaan: Amy (Anna Chlumsky) – Meyers vroegere vertrouweling – is tegenwoordig campagneleider in Nevada, voor een boerse aspirant-politicus. Op die plek omschrijft ze het electoraat als een ‘stel incestueuze types’.

Amy’s oude minnaar Dan is dus tegen wil en dank begonnen aan een televisiecarrière – en niet zoals verwacht als politiek commentator. Hij mag dagelijks als co-presentator sparren met een uiterst onvriendelijke bazin, die hem opdraagt allerlei onzinnige reportages te filmen. Oudgediende Jonah Ryan (Timothy Simons) is nog steeds de grootste minkukel uit de serie, en al enige tijd genezen van testikelkanker. Hij scheert evenwel zijn hoofd kaal, in de hoop op sympathie van zijn collega’s, die hem in werkelijkheid belachelijk maken. Zijn medewerkers dwingen hem daarop te gaan daten: met een vriendin zal zijn imago van ‘een niet geregistreerde seksueel delinquent’ worden verbeterd.

Perschef Mike (Matt Walsh) zit werkloos thuis met zijn drie geadopteerde kinderen, en snakt, gezien de kakafonie in zijn keuken, naar een nieuw dienstverband. Wanneer Meyer hem voor de zoveelste keer om advies vraagt, huurt ze hem weer in. Waarop het gehele gezelschap in de derde aflevering afreist naar Tbilisi, de hoofdstad van Georgië. Meyer is daar is als toezichthouder bij de presidentsverkiezingen – die uiteraard doorgestoken kaart zijn. In de voormalige satellietstaat van de Sovjet-Unie wordt ze voor het sluiten van de stembussen benaderd door beide deelnemende partijen. Ze willen graag miljoenen investeren in Meyers nog te bouwen bibliotheek, en bieden naarstig tegen elkaar op.

Met deze episode is de cirkel weer rond: de inmenging van Georgische politici in de Verenigde Staten lijkt onomstotelijk een knipoog te zijn naar de banden die er in werkelijkheid zouden zijn tussen Rusland en bepaalde aanhangers van Donald Trump. Het Russische accent van acteur Stephen Fry, die een bijrol vertolkt, lijkt die gedachte te bevestigen. Het was even afwachten hoe scenarist Armando Iannuci en zijn team de huidige actualiteiten zouden spiegelen in een nieuw seizoen; het is niettemin geen verrassing dat ze dit, zoals het nu lijkt, in dit zesde seizoen opnieuw met verve doen. Het schrijversteam van Veep wordt – net als de uitstekende cast – niet voor niets dikwijls geroemd voor hun komische kwaliteiten.