Top 50: de beste seriesoundtracks

Riverdale scoort bonuspunten door het feit dat de cast een groot deel van de nummers zelf heeft ingezongen. Dat heeft echter ook een keerzijde: een groot deel van de tracks is mierzoet, en moet met zoveel autotune rechtgetrokken worden, dat we af en toe naar een sessiezanger verlangden.

Wanneer je een serie over tijdreizen maakt, is muziek één van de belangrijkste middelen om te laten horen in welke periode we ons bevinden. Dead or Alive en Tears for Fears zijn bijvoorbeeld bewijs voor de jaren 80. Verder biedt de muziek van Dark een hoop afwisseling: van de rust van Agnes Obel tot de metal van Kreator.

Het grote mysterie van The Sinner begint wanneer hoofdpersoon Cora een nummer hoort en doordraait. Wij konden niet waanzinnig wild worden van de soundtrack van de serie met Jessica Biel, al staan er wat fijne nummers van Jackson Browne en Sam Cooke op.

Deze remake van de bekende soap knipoogt uitgebreid naar zijn roots in de jaren 80. Naast nummers die rechtstreeks uit dat decennium komen (The Human League, DEVO) zijn er veel moderne interpretaties te horen. Daar zitten prima covers van tracks als 'Tainted Love' en 'Everybody Wants to Rule the World' bij.

Het benauwende zuiden van de VS neerzetten lijkt de voornaamste missie van de soundtrack van Bloodline. Dat gebeurt vooral met bluesy muziek van oude namen als Albert King en Tex Ritter. Hier en daar komt er - ineens - een moderne flits van bijvoorbeeld Jack White en Glass Animals voorbij.

Veel grappen over muziek in The Good Place, de serie die ons leerde dat fans van de Red Hot Chili Peppers in de hel belanden. Maar wat luisteren ze dan in de hemel? Onder anderen Nat King Cole, Etta James en Frank Sinatra. Valt wat voor te zeggen.

Het akelige milieu van porno en prostitutie in de jaren 70 en 80 van The Deuce wordt - gelukkig - begeleid door iets minder akelige muziek. Bedenker David Simon (The Wire) kiest voor grote soul-artiesten uit de seventies, zoals Curtis Mayfield, Marvin Gaye en The Isley Brothers.

Futuristisch en poppy wisselen elkaar af in Orphan Black. Zo laten Young Empires en M.I.A. duidelijk horen dat we naar sciencefiction kijken, maar gooien The Spice Girls en Hanson ons soms ongegeneerd terug naar de jaren 90.

Altered Carbon biedt een niet al te gezellig beeld van de verre toekomst. Doe daar dan maar flink wat duistere, industriële muziek bij. We horen Nine Inch Nails, Marilyn Manson en White Zombie.

Aangezien Black Mirror iedere aflevering een compleet andere setting heeft, schiet de soundtrack van de sciencefictionreeks ook alle kanten op. De ene aflevering hoor je Radiohead en The Stereophonics, een week later kan het zomaar weer Kylie Minogue en Belinda Carlisle zijn.

Authenticiteit is belangrijk voor de makers van Narcos, blijkt uit (onder andere) de soundtrack. Verwacht dus geen grote hits, maar wel een fijne ontdekkingstocht vol Spaanstalige muziek. En vooruit, 'Dos Gardenias' van Angel Canales is later nog door de Buena Vista Social Club bekend gemaakt.

Bij een serie over een stoere ex-marinier hoort uiteraard een portie onvervalste spierballenrock. Laat dat maar aan namen als Muse, Death From Above 1979 en Jesse Redwing over.

In de zwarte komediereeks Big Little Lies (één van dé grote recente verrassingen) is vooral soulmuziek te horen. De selectie gaat van klassieke namen (Otis Redding en The Temptations) naar jongere talenten (Leon Bridges en Alabama Shakes).

De serie was er eentje om vlot te vergeten, maar qua muziek biedt Snatch (de remake van de heerlijke film van Guy Ritchie) veel lekker brutale Britsheid. Zoals Jamie T., die rapt in zijn cockney-accent, of de springerige indie van Ezra Furman en de snoeiharde punk van Slaves.

De clash tussen stad en dorp, die centraal staat in de plot van Ozark, komt duidelijk terug in de soundtrack van de serie. Moderne hiphop vertegenwoordigt het vlotte Chicago, terwijl het ouderwetse dorpje vooral klassieke rockers aandraagt.

Guns n' Roses, Bon Jovi en Quiet Riot: we hoeven ons niet af te vragen in welk decennium GLOW zich afspeelt. De serie over vrouwelijke worstelaars staat vol met de bands die in de jaren 80 de allergrootste kapsels hadden.

Een van de personages in Legion heet Syd Barrett, een verwijzing naar de legendarische gitarist van Pink Floyd. Dat geeft al aan wat je kan verwachten qua muziek: klassieke rocktracks van onder andere The Rolling Stones, Tom Petty en Talking Heads.

Met personages uit allerlei sociale klassen, verspreid over de hele wereld, gaat Sense8 voor een enorm afwisselend geluid. Sommige liedjes zijn klein, zoals 'Kettering' van The Antlers of de prachtige cover van 'Knockin' on Heaven's Door' van Antony and the Johnsons. Andere keren wordt er weer groots uitgepakt met The Who of Avicii.

Net als Luke Cage en The Punisher (die komen we later nog tegen) heeft Iron Fist ook een eigen muzikaal geluid. De superheld laat zich vooral begeleiden door moderne hiphop, met muziek van talenten als Anderson .Paak en Run the Jewels.

Knap hoe je bij het beluisteren van de soundtrack van The Affair een soort checklist bij kan houden. Het ene nummer is voor de stadse, vlotte Noah, het ouderwetsere werk past weer bij Alison, die in een dorpje woont waar de tijd stil lijkt te staan.

Wederom een soundtrack die ons terugbrengt naar een ander decennium: de jaren 70. Mindhunter gooit er enorme namen tegenaan: Led Zeppelin, David Bowie, Meat Loaf en Talking Heads. Het zijn misschien niet de meest originele keuzes, maar de nummers staan als een huis.

Bij een coming of age-serie als On My Block hoort ook een soundtrack met jong, opkomend talent. De recente Netflix-serie kiest daarbij voornamelijk voor hiphop, met namen als Daye Jack en Rocket Da Goon.

Net als GLOW en Stranger Things put The Americans uitgebreid uit de muziek van de jaren 80. De serie gaat daarbij, in vergelijking met die andere titels, wat minder voor de 'guilty pleasures' en wat meer richting de rocktracks. Zoals 'Twilight Zone' van onze eigen Golden Earring.

Mickey en Gus, de hoofdpersonages van Love, zijn de twee grootste hipsters die de afgelopen jaren op onze tv-schermen te zien zijn geweest. Logisch dus, al die hippe tracks van Open Mike Eagle, FIDLAR en Wilco, afgewisseld met (ongetwijfeld ironische) jaren 80 en 90-hitjes.

Het sleutelwoord van de soundtrack van Damnation is 'americana'. Voor een groot deel zijn er relatief onbekende artiesten te horen, zoals Wovenhand, Whiskey Shivers en Hiss Golden Messenger. En wanneer er bekende namen als Bob Dylan en Leonard Cohen voorbijkomen, is dat ook met wat obscuurder werk.

Het enorme proces tegen OJ Simpson was één van dé gebeurtenissen van de jaren 90, waarin de spanningen tussen wit en zwart in de VS enorm opliepen. Toepasselijk is het dan ook dat de muziek uit The People v. OJ Simpson niet alleen uit jaren 90-krakers (Michael Bolton!) bestaat, maar ook veel fantastische hiphop- en soultracks kent.

Even overslaan als je niet van country houdt. Onder leiding van groot producer T Bone Burnett, die werkte met namen als Bob Dylan, Roy Orbison en Elvis Cotstello, zingt de cast van Nashville voor een groot deel zelf de soundtrack in. En dat doen de acteurs bepaald niet onverdienstelijk.

De serie was misschien niet helemaal overtuigend, de soundtrack was dat wel. Here and Now, afkomstig van Alan Ball (True Blood, Six Feet Under), heeft zowel moderne indie (The Shins, Ariel Pink) als oude soul (Etta James, Gladys Knight) en classic rock (Fleetwood Mac).

Frank Castle, de man achter The Punisher, is boos en hij luistert dan ook naar boze muziek. Veel zware metalen op de soundtrack dus: Metallica, Five Finger Death Punch, Bring Me the Horizon. Een fijne playlist voor als er even wat frustratie uit moet.

Soul is een veelvoorkomend genre op soundtracks, en hoe verfrissend is het dan om een keer niet de veelvoorkomende namen te horen. In Easy komen nummers van artiesten als Durand Jones, Alice Swoboda en Bones & Beeker voorbij. Dat bleken mooie kennismakingen.

Hoofdpersoon Samantha White laat de luisteraars van haar radiozender in Dear White People niet alleen kennismaken met geïnstitutionaliseerd racisme, ze biedt ook nog eens een sterke selectie aan hiphoptracks. Nummers van A Tribe Called Quest, Childish Gambino en Run the Jewels vormen een mooie aanvulling op die belangrijke boodschap.

This Is Us liet ons gemiddeld zes keer per aflevering huilen, en de muziek droeg daar flink aan bij. In positieve zin, uiteraard. Nummers van Damien Rice, Cat Stevens, Nick Drake en Sufjan Stevens vormen een heerlijke playlist voor mensen met liefdesverdriet.

De serie kwam al na één seizoen (onterecht!) ten einde, maar gelukkig hebben we de soundtrack nog. Everything Sucks! speelt zich af in de nineties, en dat zullen we weten ook. Het hele spectrum komt langs, van verantwoord (Tori Amos, Oasis) tot lekker fout (Ace of Base, The Bloodhound Gang).

De samensteller van de soundtrack van Master of None liet zich inspireren door een les van Woody Allen: voor een tijdloze soundtrack wissel je grote oude nummers af met onbekende moderne muziek. Werkt prima: tussen 'Walk on the Wild Side' en 'Jessie's Girl' door komen fijne verrassingen van Father John Misty en Mac DeMarco voorbij.

Intronummer 'You've Got Time' van Regina Spektor kennen we inmiddels allemaal, maar ook de rest van de soundtrack van Orange is the New Black biedt uitstekende artiesten. En dat gaat van de soul van The Staple Singers tot de experimentele hiphop van tUnE-yArDs.

De Lagarde riep American Gods uit tot dé serie van 2017, en ook de soundtrack wist hoge ogen te gooien. Een aangename verrassing was het feit dat de reeks vaak voor het obscuurdere werk van grote artiesten ging, zoals 'Cat People' van David Bowie of 'Tango Til They're Sore' van Tom Waits.

De makers beloofden dat Luke Cage voor 'een Wu-Tangificatie' van het Marvel-universum zou zorgen. Dat bleek alleen al uit het feit dat iedere aflevering vernoemd werd naar een track van Gang Starr. En verder: onsterfelijke hiphop van 2Pac, Nas, Ol' Dirty Bastard en A Tribe Called Quest.

De makers van de Shazam zagen hoe tijdens de uitzendingen van Girls het gebruik van hun app ineens omhoogging. De reden: een soundtrack die af en toe de rafelige randjes opzoekt, dan weer mooi soulvol is, maar nooit - net als de serie zelf - te zoet wordt.

Gitaarmuziek vormt de hoofdmoot van de soundtrack van Shameless, met sterke alternatieve acts als FIDLAR, Spoon, Kurt Vile en Eels. En dan scoort de serie over de chaotische familie Gallagher ook nog eens bonuspunten voor de Nederlandse inbreng van Tangarine, Moss en Beans & Fatback.

Atlanta komt uit de koker van Donald Glover - ook wel bekend als Childish Gambino, de man die de wereld onlangs op zijn kop zette met 'This Is America'. Geen verrassing dus dat de soundtrack van zijn serie ook uitstekend is, met niet alleen eigen werk van Glover, maar ook een selectie van andere hedendaagse hiphop.

Terwijl de serie over witteboordencriminaliteit al aardig wat punten scoort met grote namen als Bob Dylan, U2 en Metallica, zijn het juist de onbekende acts die deze soundtrack zo sterk maken. Met nummers van onder anderen Car Seat Headrest en Courtney Barnett presenteert Billions de sterkste gitaarmuziek van de afgelopen jaren.

Waarom de eighties het decennium voor de synthesizers was, blijkt wel uit de muzikale selectie van Stranger Things. Duran Duran, The Romantics, DEVO - het zijn allemaal 'guilty pleasures', maar wat is het fijn om mee te zingen met deze 'throwback' naar de tachtiger jaren.

In een serie over een dorp dat door uitsluitend vrouwen bewoond wordt, klinkt ook een soundtrack die voornamelijk uit vrouwelijke artiesten bestaat. En daarbij horen we veel intieme covers van grote nummers. Hoogtepunt: de Israëlische Yael Naïm die 'Toxic' van Britney Spears verandert in een klein, schitterend luisterliedje.

Bij de brutale roadmovie-sfeer van The End of the F**king World verwacht je misschien een verzameling hippe indie of boze punk, maar de makers slaan een verrassende weg in: de sixties. En die oude soulmuziek is niet alleen fijn om te luisteren, maar geeft deze zwarte komedie ook net even een extra vervreemdend gevoel mee.

Ondanks de setting (Engeland vlak na de Eerste Wereldoorlog) is de soundtrack van Peaky Blinders gevuld met moderne alternatieve rock. Denk niet alleen aan Britse grootheden als Arctic Monkeys en Radiohead, maar ook aan supersterren als Jack White (die met meerdere bands vertegenwoordigd is) en Nick Cave.

Terwijl de gebeurtenissen rond Rajneeshpuram in Wild Wild Country steeds, eh, wilder werden, maant de fantastische soundtrack van de documentaireserie je tot kalmte. De muziek, van artiesten als Marlon Williams en Damien Jurado, laat horen hoe prachtig americana kan zijn.

Componist Ramin Djawadi levert wonderlijk werk af voor Westworld. Hij schreef niet alleen fraaie originele muziek, maar hij maakte ook indrukwekkende instrumentale covers van bestaande nummers. Vooral Radiohead is sterk vertegenwoordigd, met nummers als 'No Surprises', 'Fake Plastic Trees' en 'Exit Music (for a film)'.

Terwijl The Handmaid's Tale een afschrikwekkende wereld toont, waarin vrouwen als broedmachines worden gebruikt, staat de soundtrack vol met fantastische vrouwelijke artiesten uit alle genres. Van de razernij van Pussy Riot en Sleater-Kinney tot de pop van Kylie Minogue en No Doubt.

De eerste serie van True Detective is een moderne klassieker, en dat kunnen we van de soundtrack inmiddels ook zeggen. Of het nu de donkere klanken van Nick Cave, Leonard Cohen of Father John Misty zijn: alles sleurt je verder het broeierige zuiden van de VS in.

In geen enkele serie op deze lijst heeft de muziek zo'n prominente rol als in het derde seizoen van Twin Peaks. David Lynch liet bijna iedere aflevering van de 18-delige reeks afsluiten met een muzikaal optreden. Soms van gearriveerde namen als Eddie Vedder, Nine Inch Nails of The Veils, andere keren weer door een opkomende band als The Chromatics.