The Line S01E01: pijnlijk maar doeltreffend

Navy SEAL-commandant Eddie Gallagher werd in 2018 door een aantal van zijn teamgenoten beschuldigd van moord: tijdens een missie in het Iraakse Mosul zou hij een zwaargewonde 17-jarige IS-strijder die werd behandeld voor een wond met een jachtmes hebben gedood. Deze zaak haalde destijds het landelijk nieuws in de Verenigde Staten, en zelfs toenmalig president Trump begon zich ermee te bemoeien: Gallagher was in zijn ogen een onvervalste patriot, en zeker geen oorlogscrimineel. Deze episode, die ontaardde in een rechtszaak waar Gallagher er zo goed als zonder kleerscheuren vanaf kwam, was de inspiratiebron voor de podcast The Line.

Van die podcast is nu een vierdelige documentaire gemaakt waarin opnieuw alle betrokkenen, inclusief Gallagher, aan het woord komen. Met misschien wel als kernvraag: hoe ver mag je gaan in tijden van oorlog? Al in het begin van de eerste aflevering legt een Navy SEAL, met een serieuze blik op zijn gezicht, uit dat je soms je vijand moet verhongeren om resultaten te kunnen boeken. Maar een uitzendmissie – bijvoorbeeld naar Irak – wordt door sommige soldaten ook omschreven als een pretparadijs waar men eindelijk in de praktijk kan brengen waar jaren voor is geoefend: mensenlevens beëindigen.

Veel bespiegelingen die tijdens interviews boven komen drijven doen denken aan oorlogsfilms als Jarhead (2005), over jonge Amerikanen die zich willen laten gelden. Hoewel The Line juist verbeeldt dat het werk als Navy SEAL nauwelijks filmisch is. Hoewel bij de Navy SEALs je reputatie – in navolging van actiehelden als Rambo – afhankelijk is van de grootte van je ‘kill list’. De makers van The Line verbloemen dit geenszins, maar veroordelen deze gedachte ook evenmin. Met een bijna klinische blik tonen ze hoe deze moordmachines te werk gaan in Irak: beelden van helmcamera’s spreken boekdelen. Hoewel er in de montage is gezorgd dat de kijker groteske taferelen wordt bespaard.

Maar wie benieuwd is naar de machinaties van oorlog is bij The Line aan het juiste adres. Hoewel de nasmaak van de documentaire uiterst bitter is. Ondanks het feit dat indringende beelden spaarzaam worden getoond, blijft The Line wel op je netvlies gebrand staan. Gaandeweg wordt op knappe wijze invoelbaar gemaakt wat dat nu eigenlijk is, oorlog.