Het donkere geheim van Sanctum wordt gedeeltelijk onthuld.
Als iets te mooi lijkt om waar te zijn, dan is dat meestal ook het geval. In de eerste afleveringen werd Sanctum afgeschilderd als een idyllische plek. De inwonenden hebben een levendige en bloeiende gemeenschap gecreëerd, die in stand wordt gehouden door regels en bepaalde verwachtingen. Samen leven in volledige harmonie? Nee, dit is The 100.
De rode draad in de aflevering: verlossing. De grote dag van de naamgevingsceremonie is aangebroken. Russell Lightbourne viert samen met de bewoners de vier steunpilaren van de samenleving: berouw hebben, opnieuw beginnen, verblijden en herboren worden.
Koekjes, wijn, en opzwepende nummers in nachtclubs. De Naamdag is een mysterieuze gebeurtenis die naarmate de dag ontvouwt meer over Sanctum laat zien. De spanning dringt langzaam door in de aflevering, terwijl je Delilahs opwinding ziet over de ceremonie, en Jordan volledig in het donker wordt gelaten over wat er zich later in de avond zal afspelen. Scenarist Charmaine De Grate trekt het gordijn naar achter om de kijker voor te bereiden op een schokkende onthulling, maar in de climax blijkt dat ze alleen het tipje van de sluier die over Sanctum hangt oplicht.
The 100 speelt in het nieuwe seizoen met het idee van despotisch leiderschap. De Primes – nou ja, vooral Russell Lightbourne- hebben het immers voor het zeggen in de samenleving. De groep gebruikt al eeuwenlang de lichamen van Nachtbloed-mensen om zichzelf in leven te houden. Het is mogelijk een verwijzing naar Becca en haar wereldveranderende technologie; de Primes hebben namelijk chips in hun hersenen, ofwel onafhankelijke AI die het bewustzijn heeft opgeslagen. De Primes kunnen dus nooit doodgaan – in tegenstelling tot de Vlam die de drager toestaat om in harmonie te leven met zijn vorige levens – en de geest van het gastlichaam is dan ogenschijnlijk verdwenen (of onderdrukt).
Terwijl het merendeel van de bemanningsleden meer komt te weten over de nieuwe samenleving, komen Octavia en Diyoza in een lastig parket terecht. Octavia wil zichzelf beschermen tegen de kinderen van Gabriël, en Diyoza is vastbesloten om haar eigen hachje te redden. Of zoals ze droogjes opmerkt over hun kans op verlossing: ‘De duivels van de aarde worden de helden van Sanctum.’
Het is een evenwichtige aflevering: emotionele groei van de personages, en ruimte voor de wereldopbouw en mythologie van Sanctum. Het enige minpunt was dat niemand van de bemanning de eenvoudig vraag stelde: ‘Wat houdt de Naamdag nu precies in?’ Na alle ethische dilemma’s, bloederige gevechten en onmogelijke situaties waarmee de bemanning werd geconfronteerd, zouden ze nu juist op hun hoede moeten zijn.
Snippers informatie, minder vervelende expositie, en voldoende mysterie. De vierde aflevering opent verscheidene verhalende paden, die The 100 in een nieuwe richting kunnen sturen. En dat is meer dan welkom.
The 100 S06, elke maandag een nieuwe aflevering op Netflix.