Spiderhead: onpretentieuze en speelse scifi

In Spiderhead spiegelt filmmaker Joseph Kosinski ( Top Gun: Maverick ) de kijker een dystopische toekomst voor. Wetenschapper Steve Abnesti (Chris Hemsworth in een uiterst excentrieke rol) – die streeft naar een gelukkige mensheid – runt in een betonnen bunker op een afgelegen tropisch eiland een speciale kliniek waarin hij experimenteert op gevangenen. De gevangen krijgen in ruil voor deze experimenten – die draaien om injecties met ampullen die tot wisselende emotionele staten leiden – strafverkorting. Het is voor gedetineerden dus een onvervalst voorrecht om op het eiland te verblijven. En in de bunker mogen ze ook nog eens vrij rondlopen. Aan die gefabriceerde idylle dreigt echter een einde te komen als gevangene Jeff (Miles Teller) stuit op een intrige.

Misschien is het veelzeggend dat Abnesti voortdurend oneliners bezigt als ‘we veranderen hier de wereld’ en ‘een Nobelprijs wint zichzelf niet’. Mannen die lijden aan grootheidswaan moet je niet vertrouwen, lijkt de film te fluisteren. Hoewel je Abnesti’s onderzoek überhaupt van meet af aan kan karakteriseren als onethisch. Zoals wanneer hij Jeff en medegevangene Heather (Tess Haubrich) trakteert op een (letterlijke) dosis geilheid en de twee in de controlekamer met elkaar beginnen te vrijen. Is dit voyeurisme? Sadisme? Het is in ieder geval een waarschuwing voor de kijker. Saillant is trouwens dat aan echte liefde niet te tornen valt.

Jeff is verliefd op gevangene Lizzy (Jurnee Smollett) en die liefde blijkt onoverwinnelijk. Dat is een opzichtig cliché, maar Spiderhead moet het sowieso niet hebben van diepgang. Kosinki’s film is een toonbeeld van eenvoud en de filmmaker gaat recht op zijn doel af. Met een film over een man en een vrouw met naargeestige verledens (Jeff en Lizzy zitten niet voor niets vast) en de man met het godcomplex die de levens van ‘zijn’ gedetineerden probeert te controleren. Dit alles doet denken aan ninetiesthrillers als Sliver (1993), cartooneske meuk als The Island (2005) en de avonturenreeks Lost (2004-2010). Spiderhead oogt wat dat betreft als een gekunsteld artefact uit een andere tijd.

Maar op de onevenwichtige eerste akte na – de film komt maar moeilijk op gang – toont Kosinski aan dat hij weet hoe hij de kijker moet onderhouden: met een onpretentieuze, speelse film tot gevolg.