Spelling the Dream: Amerikaanse droom verpakt in dicteewedstrijd

Dicteewedstrijden zijn een oude Amerikaanse traditie. Naast een maandenlange voorbereiding halen kandidaten steun uit een talisman of religie om de competitie te winnen. De moeder van de 14-jarige Tejas Muthusamy houdt zich vast aan de tekst van het Hindoeïstische geschrift, de Bhagavad Gita : ‘Doe je plicht. Je hebt niet alles onder controle, focus niet op resultaat.’ Het is niet alleen een handvat om een dicteewedstrijd te overleven, maar tevens een levensles.

Net zoals in de Oscargenomineerde documentaire Spellbound uit 2002, die het fenomeen van de competitieve dicteewedstrijd vastlegt, volgt de documentaire vier kandidaten terwijl zij zich voorbereiden op het Scribbs Nationaal Dictee van 2017. De jonge kandidaten - de leeftijd van de deelnemers ligt tussen de 7 en 14 jaar - hopen allen om een plek te bemachtigen in de finale van de meest prestigieuze dicteewedstrijd van het land.

In de Verenigde Staten vormen Indiaas-Amerikanen een kleine minderheid, ongeveer 1 procent van de bevolking, maar de kinderen domineren sinds 1985 het podium van de nationale dicteewedstrijd. In 2019 werd de hoofdprijs zelfs gedeeld door 8 deelnemers, ‘de Elite 8’, waarvan 7 winnaars van Indiase afkomst. In Spelling the Dream wordt deze prestatie gevierd, en worden tevens de onderliggende culturele verklaringen voor de dominantie van Indiaas-Amerikaanse kinderen in het toernooi uitgelegd.

Regisseur Sam Rega toont archiefbeelden, interviews en homevideo’s van de kinderen die zich voorbereiden op de wedstrijd. Tevens wisselt Rega gesprekken met familieleden af met commentaar van voormalige Scribbs-winnaars en prominente Indiaas-Amerikanen, waaronder CNN-journalist Fareed Zakaria en komiek Hari Kondabolu ( Warn Your Relatives ).

Waarom zijn er sinds 1985 zoveel Indiaas-Amerikaanse winnaars? Het is deels terug te herleiden naar de versoepeling van de Amerikaanse Immigratiewet uit 1965. De wet van president Lyndon B. Johnson maakte het mogelijk dat immigranten uit Azië, de Cariben en Afrika werden toegelaten vanwege hun vaardigheden die een bijdrage kunnen leveren aan de Amerikaanse economie.

Veel hoogopgeleide Indiase migranten vestigden zich al snel in het land van de vrijheid. De hoopvolle ouders wilden dat hun kinderen succesvol werden, en legden de nadruk op studeren. Daarnaast spreken veel Indiase migranten meerdere talen, waardoor het makkelijker wordt voor de kinderen om spellingregels, nuances, en de herkomst van de woorden te begrijpen – en sinds 1994 wordt de wedstrijd landelijk uitgezonden via de grote sportzender ESPN, wat natuurlijk een extra motivatie is, naast veel oefenen natuurlijk.

De dicteewedstijd is een nichemarkt en Rega biedt hier een sociologisch kader aan, en geen karakterstudie. De documentaire betreedt verhalend gezien geenszins nieuwe grond, maar wekt toch inspiratie op. In de kern blijft Spelling the Dream een enigszins oppervlakkig maar opbeurend verhaal over immigranten die bijdragen aan de culturele en intellectuele diversiteit van Amerika.