Sacred Games S02E01-02: een complex en gelaagd verhaal

‘Ik wist niet waar ik was, wie me hier had gebracht, of waarom ik hier was', geeft de voice-over van de geslepen, maar nog steeds gevangen crimineel Ganesh Gaitonde (Nawazuddin Siddiqui) aan.

Het hatelijke kat-en-muisspel is nog niet voorbij in het tweede seizoen van de Indiase serie Sacred Games. De achtdelige serie is gebaseerd op de gelijknamige roman van Vikram Chandra. De integere agent Sartaj Singh (Saif Ali Khan) raakte in het eerste seizoen verwikkeld in een psychologisch spel met de beruchte crimineel Gaitonde. De serie toonde de geschiedenis van Gaitonde, wat onderbroken werd door het verhaal van Sartaj die hem in het heden achtervolgde, om erachter te komen dat zijn lafhartige (en deels onbekende) plannen al in gang waren gezet. Sartaj verloor in de strijd bloed, zweet, en zijn linkerduim; Gaitonde verloor zijn vrijheid en het aanzien in zijn gemeenschap.

De opener pakt de draad vrijwel meteen na de seizoensfinale op. Inmiddels zijn we halverwege de 25 dagen die Sartaj wordt geboden om Mumbai te redden van een zekere rampspoed. De agent duikt terug in zijn rol en volgt de aanwijzingen die wijzen op terrorisme, een naderende nucleaire explosie, en een link van Gaitonde naar de ashram van Khanna Guruji (Pankaj Tripathi). De ashram is eigenlijk een sekte en heeft verbanden met de drugs- en wapenhandel van Gaitonde. Alles wijst erop dat de sekte het zal gebruiken om Mumbai in het heden aan te vallen.

Na zijn ontsnapping uit de gevangenis blijkt dat Gaitonde wordt vastgehouden op een kleine boot midden op de Indische Oceaan. Hier ontmoet hij Kusum Devi Yadav (Amruta Subhash), die hem vraagt of hij zijn operaties naar Kenia kan verplaatsen, en zo een partnerschap te sluiten voor zijn verschillende criminele projecten. Gaitonde is niet overtuigd: ‘Wat is dit voor partnerschap waarbij ik niks weet en zij alles?’

Net zoals in het eerste seizoen is het verhaal verweven met heldendichten en allegorie die sociale en politieke thema’s van India weerspiegelen. Regisseur Vikramaditya Motwane weet wederom het verhaal kracht bij te zetten middels visuele beeldtaal - zie de mooie trackingshots bij de achtervolgingen van Sartaj, en de lichtere, maar warme en kleurrijke toon wanneer het verhaal teruggaat naar Gaitonde.

Toch kan de serie enkele clichés alweer niet ontwijken. Het geweld is alomtegenwoordig, het tempo is oneven, en de aflevering eindigt met een cliffhanger. De makers plagen je in dit seizoen meer om de puzzelstukjes bij elkaar te leggen, maar tonen tevens dat ieder personage moreel gezien grijs gekleurd is.

Het tweede seizoen van Sacred Games weet de magie van het eerste seizoen vast te houden. De serie neemt je mee op een stijlvolle, maar spannende reis, alwaar een gecompliceerd cultureel en religieus verhaal zich ontvouwt, zonder zichzelf uit het oog te verliezen.