Podcast van de week: onverdoofd

‘Het is niet dat ik in het donker leef, maar ik vind het licht vaak te licht’, zegt Erik Jan Harmens halverwege de tweede aflevering van Onverdoofd. ‘Het schijnt in m’n bek.’ Hij vertelt het aan collega-schrijver Ilja Leonard Pfeijffer. Het onderwerp: herstellen van een alcoholverslaving. Harmens dronk zes jaar geleden zijn laatste glas, maar de verslaving spookt nog altijd door zijn hoofd.

In de podcast spreekt de schrijver en Trouw-columnist met andere mensen die, na jaren van verslaving aan alcohol of andere middelen, nu Onverdoofd door het leven gaan. Het blijkt vooral de herkenning bij Harmens, dankzij zijn eigen ervaringen, die de gesprekken op gang laat komen. Hij veroordeelt zijn eerste gast, de 25-jarige Marrit, niet wanneer ze vertelt hoe ze vlinders in haar buik voelde toen ze op haar vijfde haar eerste biertje dronk. En hij begrijpt het wanneer zijn gesprekspartners, ook al zijn ze al jaren afgekickt, nog altijd met een zekere weemoed over hun leven als verslaafde praten. Het zorgt ervoor dat de uitgebreide gesprekken, ondanks de verhalen over mensen die in het donker leefden, toch genoeg licht in zich hebben.

Met Onverdoofd schept Harmens niet alleen een beeld van de strijd die mensen moeten leveren om van hun verslaving af te komen, maar geeft hij bovenal een inkijk in hoe die verslavingen in de eerste plaats tot stand zijn gekomen.