Ook het tweede seizoen van het Noorse drama is spannend en goed geschreven.
Foto credits: Lumiere
Het is zeventien maanden na het begin van de Russische bezetting en voormalig minister-president Jesper Berg (Henrik Mestad) zetelt als banneling in Zweden. Een nieuwe Noorse regering heeft vrede gesloten met Rusland, hoewel het maar de vraag is hoelang deze relatieve kalmte zal aanhouden. Want al snel in de openingsaflevering zien we hoe Noorse troepen Russische containers willen inspecteren, in overeenstemming met de afspraken uit het vredesverdrag. Maar de Russen weigeren, en blijken eveneens kruisraketten Noorwegen in te smokkelen.
De oud-minister van Financiën, Anders Knudsen (Morten Svartveit), heeft intussen de positie van Berg overgenomen en heeft grote problemen om al het politieke gekonkel in goede banen te leiden. Hij fungeert eigenlijk vooral als een marionet van de EU en de Russische regering. En hoewel Knudsen een en ander – waaronder eisen van de Russen - voortdurend via de officiële weg wil regelen (het parlement), eist de druk al snel zijn tol.
En dan is er Bergs maîtresse Anita Rygh (Janne Heltberg), die voorziet dat haar invloed op de binnenlandse politiek nu is geminimaliseerd, aangezien ze met Berg in het buitenland verblijft. Ook zij heeft grotere ambities, en het lijkt erop dat ze hiervoor bereid is haar principes overboord te gooien. Ondertussen plegen de Noorse rebellen aanslagen in het land. Zo wordt een park in Oslo getroffen door een explosie. Het is echter maar de vraag hoelang het verzet zal standhouden, aangezien Noorse en vooral Russische troepen het straatbeeld zijn gaan overheersen.
Ook in het tweede seizoen presenteren de makers van Occupied een gefictionaliseerde verhaalwereld die naarstig leunt op de huidige geopolitieke verhoudingen: dat wil zeggen, wanneer er energietekorten ontstaan is het scenario dat in het drama wordt voorgespiegeld helemaal niet zo vergezocht. In combinatie met de uitstekende casting resulteert dit opnieuw in beklijvende, spannende televisie.