Look Both Ways: flauwe gimmick

‘Wat als?’ is een vraag die nog weleens aan bod komt in speelfilms. Wat als je leven een andere wending had genomen ( Sliding Doors , 1998)? Hoe zou de wereld eruitzien als je niet bestond ( It’s a Wonderful Life , 1946). De opzet van Look Both Ways ligt hiervan in het verlengde: tijdens het afstudeerfeestje van tiener Natalie (Lili Reinhart uit Riverdale ) – waarop ze een zwangerschapstest doet, omdat ze misselijk is, en niet van de drank - wordt haar leven in tweeën gesplitst.

In de ene verhaalwereld is vervolgens te zien hoe haar leven eruitziet als ze zwanger is: dan houdt ze het kind, vallen haar dromen – ze wil naar Los Angeles verhuizen – in duigen en blijft ze bij haar ouders wonen in een dorpje in Texas; in de andere verhaalwereld - waarin ze niet zwanger is - probeert ze carrière te maken in LA.

Maar wat is het punt? Al snel wordt duidelijk dat het werkend leven in Los Angeles niet per se zaligmakend is en dat het opvoeden van een kind ook geen sinecure is. En logischerwijs krijgt de jongen met wie Natalie al dan niet een kind krijgt op een gegeven moment ook andere plannen en andere relaties. Mensen verliezen elkaar uit het oog en herenigen weer, net zoals in het normale leven. Niets nieuws onder de zon.

De twist uit Look Both Ways die verfrissend zou moeten zijn, is dus eigenlijk meer een flauwe gimmick. Je krijgt bijna medelijden met het feit dat dit de nieuwste klus is van de Keniaanse filmmaker Wanuri Kahiu, die in 2018 nog hoge ogen gooide met Rafiki , een Keniaans coming-of-age-drama over twee vrouwen die voor elkaar vallen.