Komiek Paul Rudd excelleert in een geestige dubbelrol.
Miles’ (Paul Rudd) leven zit in een sleur waar hij zo snel mogelijk uit wil: zijn huwelijk is blasé en hij blijkt bijna onvruchtbaar. Dus besluit hij zich op aanraden van een collega (Desmin Borges speelt een heerlijk onuitstaanbaar vrolijke lul) op een dag te melden bij een massagesalon. Zo’n etablissement dat je na de behandeling als herboren verlaat. Op het adres treft Miles de zogeheten ‘Top Happy Spa’, maar het blijkt een façade waar een kloonkliniek achter schuilt. Zodoende heeft de aimabele sukkel dan ook geen idee dat hij eenmaal binnen – ten overstaan van twee Amerikaans-Koreaanse medici – tekent voor het genetisch kopiëren van zichzelf. (En waar hij zich al helemaal niet van bewust is, is dat zijn kloon zijn leven zal proberen voort te zetten.)
Uiteraard gaat er tijdens het klonen iets mis – want de oude Miles had moeten sterven. In het openingsshot van de eerste aflevering wordt hij wakker, in een plastic zak, onder een hoop grond, te midden van een rij graven in een bos. Als een contemporaine Lazarus staat de misantroop tierend en paniekerig op. Dan wordt er geschakeld naar 24 uur eerder, toen alles nog pais en vree was.
Deze perspectiefwisselingen en schommelingen in de tijd maken Living With Yourself tot een speels drama. Vooral als blijkt dat de kloon (aanvankelijk een soort opgetogenere ideaalversie van Miles’ oude zelf) onderweg is naar Miles’ huis. De nieuwe Miles - ‘The New Me’ - ziet het wel zitten, een huwelijk met eega Kate (komiek Aisling Bea). Hij weet hoe het is om met zijn vrouw – of is het wel zijn vrouw – te zoenen, het zit ingebed in zijn geheugen, maar hij heeft het natuurlijk nog nooit gedaan. De oude Miles probeert dit dan ook koste wat het kost te voorkomen, met een geweldige dosis slapstick tot gevolg.
Living With Yourself is Rudd op het lijf geschreven: hij mag een zeurpiet en een euforische goedzak spelen. Het is magistraal hoe de komiek in hilarische scènes in gesprek gaat met zichzelf, en hoeveel hij van zichzelf laat zien.
Maar de verwachtingen lagen vooraf ook hoog. Living With Yourself is geschreven door Timothy Greenberg (Wyatt Cenac’s Problem Areas) en wordt geregisseerd door het echtpaar Jonathan Dayton en Valerie Faris. Vooral die laatste twee genieten grote bekendheid. Ze maakten onder meer bekende videoclips (The Smashing Pumpkins – Tonight, Tonight) en eigenzinnige komedies (Little Miss Sunshine). En ook Living With Yourself is, over hun uitgesproken stijl gesproken, buitengewoon eigenaardig. Ook de atypische soundtrack van componist Anna Meredith valt in positief opzicht op. Vorig jaar brak ze nog door met haar muziek voor de film Eight Grade.
De goede casting, regie en opvallende muziekkeuzes (Enya’s Orinoco Flow speelt een prachtige ironische rol) verhullen evenwel de voorspelbaarheid van het verhaal, dat zich laat omschrijven als een eigentijdse Jekyll en Hyde. Waarbij Jekyll steeds meer Hyde wordt en vice versa. Maar Living With Yourself kan het hebben. De komedieserie wordt gaandeweg de Paul Rudd Show, en het zal geen verrassing zijn als zijn dubbeloptreden hem een Emmy-nominatie oplevert.
Living With Yourself S01, vanaf 18 oktober 2019 op Netflix