Light & Magic S01E01: wéér Star Wars

Foto credits: Lucasfilm

De nieuwe door Lawrence Kasdan ( Dreamcatcher , 2003) geregisseerde documentairereeks Light & Magic draait om het beroemde special-effects-bedrijf Industrial Light & Magic (ILM), gevestigd in San Francisco. ILM werd in 1975 opgericht door filmmaker en entrepreneur George Lucas en staat bekend om de visuele effecten in talloze projecten: van Star Wars (1977) en The Goonies (1985) tot Thor: Love and Thunder (2022). Tegenwoordig is Marvel (zie de Thor-film) dus een grote opdrachtgever, maar daarover later meer. De eerste aflevering staat in het teken van de pioniers Lucas en zijn rechterhand en ontwerper John Dykstra.

Met een aantal andere excentriekelingen vormden ze in de jaren 70 een bont gezelschap dat geschiedenis zou gaan schrijven met de Star Wars-films. Dat is op zich een smeuïge episode: Lucas legt voor de camera uit hoezeer hij was geïnspireerd door de special effects uit 2001: A Space Odyssey (1968), maar dat de ruimteschepen hierin allemaal waren gevat van een afstand; en ze bewogen ook nogal langzaam. Lucas smachtte in zijn eigen werk naar spanning en sensatie en bedacht met zijn team vernuftigheden om het tempo eens flink op te schroeven. Op zich boeiende materie, maar voor filmliefhebbers zal het niet de eerste keer zijn dat ze stuiten op dit onderwerp.

Light & Magic is vooral gemaakt voor fans van Star Wars en aanverwanten die smaken naar meer; naar kwantiteit boven kwaliteit ook, in zekere zin. Zo bijzonder oogt de reeks niet. Bovendien zien veel van ILM’s producties er tegenwoordig niet erg imposant uit door alle gekunstelde computereffecten - dat scheelt nogal met alle maquettes die in Star Wars de revue passeren. Bijna alles van Marvel is ook van ILM, en daar wringt de schoen. In het Amerikaanse tijdschrift New York Magazine verscheen afgelopen week al een artikel waarin een special-effects-expert zich beklaagde over Marvel, en dus in zekere zin ILM, als opdrachtgever.

De werkdruk is hoog en ook worden onrealistische eisen gesteld. Bovendien beklagen veel filmcritici zich de laatste jaren over het feit dat die Marvel-films er sowieso dus niet per se overdonderend uitzien. Kortom, die magie waar het bedrijf in zijn naam en ook in de documentairereeks naar verwijst, lijkt enigszins verdwenen. Misschien is dit een wat gechargeerde conclusie. Maar een serie die alleen maar aan borstklopjes lijkt te doen verdient ook niet meer.