Lezersrecensie: Wonder Woman
23-06-2017
• leestijd 2 minuten
De eerste lezersrecensie: Thijs Brandhof over Wonder Woman (volgens hem geen feministisch meesterwerk en ook niet de boost die de superheldenfilms van Warner Bros. nodig hebben).
Wonder Woman begint veelbelovend: de kijker maakt kennis met Themyscira, een eiland vol vechtende vrouwen, in het leven geroepen door oppergod Zeus om oorlogsgod Ares te bestrijden. Diana – hoe Wonder Woman van huis uit heet – is een van deze Amazones en traint hard om de beste soldaat te worden die ze kan zijn. Tot piloot Steve Trevor neerstort en zo de Eerste Wereldoorlog het verborgen eiland optrekt. Vanaf dat moment is Diana’s missie duidelijk: Ares doden en zo WOI stoppen.
Hoewel dat klinkt als een verhaal dat gedreven wordt door Gadots Wonder Woman, valt dat in de praktijk erg tegen. Diana is haar hele leven afgeschermd van de wereld zoals wij die kennen. Daarom is ze naïef en overgeleverd aan de neergestorte piloot die haar gids wordt. Dat betekent dat Steve Trevor haar continu corrigeert of – samen met het publiek – even slikt wanneer Diana weer iets niet snapt. Of grinnikt om haar aandoenlijkheid. Wonder Woman mag dan haar hart op de juiste plaats hebben en een groot doel voor ogen, maar los van haar superkrachten is ze geen sterke vrouw.
Daardoor gebeurt er iets vreemds: omdat hij het herkenbare personage met diepgang is kaapt Chris Pines Steve de film onder Gadot vandaan. Hij neemt niet alleen Wonder Woman op sleeptouw, maar ook het publiek. En wanneer Steve zijn maten aanhaakt voor de missie is de film daarom toch al gauw weer een vertrouwd sausage fest met een wat dommige maar goedbedoelende vrouw die ook meedoet. De Bechdeltest doorstaat de film dan weer wel; er zijn een paar conversaties tussen vrouwen die niet over een man gaan. Ook al is dat van korte duur.
Verder is Wonder Woman weinig indrukwekkend: de actie is het bekende gechoreografeerde werk met slow motion en de climax is regelrecht uit Captain America: The First Avenger (2011) gejat. Verrast word je ook nooit; elke ontwikkeling zie je al van mijlenver aankomen. De redding van de film zijn Pine en Gadot: charismatische acteurs met een hoop chemie. Maar meer dan een geinig niemendalletje kunnen ze er niet van maken.
Wonder Woman draait nu in de bioscoop.
Dit artikel is de eerste lezersrecensie die we plaatsen op de Lagarde – tijdelijk kunnen lezers ook meerecenseren op de site. Ook interesse? Kijk hier!