Explosies en gratuit geweld slagen er opnieuw niet in het gebrek aan logica te compenseren.
‘Dan stemmen ze in en doen ze vervolgens iets anders.’ Roger Murthaugh (Damon Wayans) deelt een van de clichés uit het buddy cop drama: de masculiene types uit dit subgenre slaan zoals gebruikelijk de vriendelijke aanbevelingen van hun chef in de wind en doen daarop het tegenovergestelde. Zo ook in het tweede seizoen van Lethal Weapon. Wayans personage reist in het kielzog van zijn partner Riggs (Clayne Crawford) naar Baja, Mexico. Riggs is (nog steeds) zoekende naar drugsbaron Tito Flores die zijn zwangere vrouw zou hebben vermoord – dat de aanrijding waarbij ze om het leven kwam geen onschuldig ongeval was, bleek al in het vorig seizoen.
Baja wordt à la Bad Boys geïntroduceerd met vogelvluchtperspectieven begeleidt door Spaanstalige hiphop. Hier vindt Murtaugh – die voortdurend telefonisch contact houdt met vrouwlief om de (hoogopgelopen) gemoederen uit het vorige seizoen te bedaren – zijn metgezel. Riggs heeft Flores tijdens deze clandestiene missie – ‘technisch gezien een vakantiedag’ – aangetroffen op een hotelkamer. De witte diender wordt door handlangers van Flores, die op een gegeven moment de ruimte binnenstormen, omschreven als ‘El Gringo Loco’: de Witte Gek. Die definitie past ook wel bij Riggs, die liever voor eigen rechter speelt.
Gek genoeg blijkt dat geen probleem voor zijn werkgever. Het duo mag na zo’n 15 minuten speeltijd hun badges en pistolen inleveren, voordat tegen het einde van de aflevering hun twijfelachtige reputatie weer in ere wordt hersteld. De moraal van het verhaal? Gewoon veel gratuit geweld gebruiken: een beetje nevenschade is te overzien. Die gedachte past ook wel bij netwerkzender FOX, de thuishaven van Lethal Weapon. Ruim 6 miljoen mensen zien Riggs en Murthaugh wekelijks reclame maken voor het tweede amendement: het recht om wapens te dragen (en bad guys door de kop te schieten en te bestoken met granaten en bazooka’s).
Een ander stuitend aspect in deze door testosteron gedreven serie is het gebrek aan logica. Dan zijn ze in Mexico, met Flores in de achterbak van hun voertuig. In een volgende scène wandelen ze op de burelen van het politiebureau in Los Angeles. Is het in hedendaags Amerika zo eenvoudig om een gezochte beroepscrimineel zonder enige moeite te vervoeren van a naar b, over de landsgrens? Zolang de explosies maar de overhand hebben, zoveel is duidelijk. Het zijn bijkans metaforen voor het mannelijk orgasme. Daarin – in al dat geknal en geplof – vinden we tevens een verklaring voor al dat seksistisch gezever.
Neem bijvoorbeeld Murtaughs middeleeuwse reactie wanneer zijn dochter een navelpiercing heeft laten zetten: ‘Vrouwen die dat doen krijgen doorgaans betaald om hun buik te laten zien.’ Of Riggs’ omgang met zijn therapeut: dat is een vrijbrief om allerlei machotaal te kunnen spuwen. Zo wordt weer eens duidelijk dat FOX het laatste bolwerk is waar witte, mannelijke scenaristen personages tot leven kunnen brengen die qua gedragingen en levensvisies thuishoren in de vorige eeuw. Dat is niet zonder reden: de overwegend witte, heteroseksuele mannen die naar de serie kijken worden met dit nieuwe seizoen evenwel op hun wenken bediend.