Met een nieuwe showrunner gaat het lelijke eendje Iron Fist vrolijk op dezelfde voet verder.
Van de vier Marvel-series bij Netflix – Jessica Jones , Daredevil , Luke Cage en Iron Fist – is de laatstgenoemde, over kung fu-krijger Danny Rand, afgelopen jaar verworden tot het lelijke eendje. De eerste dertien afleveringen kregen van het televisiejournaille predicaten als knullig, potsierlijk, opzichtig en ongeloofwaardig. Diepgaand enthousiasme ontbrak eveneens bij de grote schare fans. Belangrijker om te weten is echter dat Iron Fist deel uitmaakt van het MCU, het Marvel Cinematic Universe , en dat – net als in de comics, het bronmateriaal – de vier superhelden uiteindelijk ook een alliantie zouden vormen in een nieuwe serie: The Defenders.
Zodoende is voor Netflix het annuleren van Iron Fist geen optie. Sterker nog, de verhaallijnen zijn al sterk met elkaar verwoven: Rosario Dawsons personage Claire Temple uit Luke Cage speelde een prominente rol in het eerste seizoen, en in het tweede seizoen geeft Simone Missick, als rechercheur Misty Knight (ook uit Luke Cage), acte de présence. Netflix realiseerde zich terdege dat voor een tweede seizoen de zeilen wel bijgezet moesten worden: showrunner Scott Buck moest het veld ruimen en in zijn plaats kwam Raven Metzner (bekend van televisieserie Sleepy Hollow ).
Het is maar de vraag in hoeverre je als scenarist nog iets wezenlijk kan veranderen aan het negatieve beeld dat is ontstaan. Dit tweede seizoen gaat dan ook – op enkele subtiele wijzigingen na - op dezelfde voet verder. Joy (Jessica Stroup) spant nu samen met Davos (Sacha Dhawan), Danny woont samen met Colleen (Jessica Henwick), Ward (Tom Pelphrey) leidt Rand Enterprises, en ellende ligt op de loer. Dat manifesteert zich in de eerste aflevering wanneer Danny een roofoverval weet te verijdelen, door met zijn ijzeren vuist de motor van een gepantserde wagen te vermorzelen.
Er dreigt een bendeoorlog te ontstaan tussen ‘The Hatchets’ en de ‘Golden Tigers’, de haven dreigt in de verkeerde handen te komen, en Davos wil wraak nemen op Danny. In een bloederige flashback zien we hoe Danny ooit, in K’un-lun, voordat hij terugkeerde naar New York, Davos versloeg in een zinderend gevecht. En dan is er nog nieuwkomer Mary Walker, vertolkt door Alice Eve. De fotografe – dat is haar dekmantel, in werkelijkheid is ze een privédetective - wordt geportretteerd als een maniakaal type, met een persoonlijkheidsstoornis.
Sommige Amerikaanse filmcritici vinden dat het tweede seizoen – ondanks alle evidente manco’s - een duidelijke verbetering is. En er zijn zeker positieve veranderingen te ontwaren: de vechtscènes zien er imposanter uit, en de dialoog is iets minder kazig. Je kan het ook van de andere kant bekijken: wie nu nog kijkt, zal echt niet afhaken. Fans waren vorig seizoen, in zekere zin, al om. De sterkste kant van de Marvel-serie is namelijk dat de makers weten hoe ambachtelijk gemaakt (knullig of niet) entertainment, eruitziet. En bovenal: als je wil weten hoe het hele Marvel-universum zich ontvouwt, dan zal je ook Iron Fist niet aan je voorbij laten gaan.