Into the Night S01E01: vluchten voor de zon

Soms heb je maar een kleine katalysator voor de plot nodig. Deze is ook in de Belgische thriller Into the Night zeer simpel: zodra de zon opkomt ben je dood, dus moet je proberen naar het westen te vliegen. Zodoende begint de pilotaflevering op het vliegveld van Brussel, waar een vliegtuig op het punt staat te vertrekken naar Moskou. Totdat net voordat het boarden is geëindigd een bewapende NAVO-officier de vlucht kaapt. Dat de eerste officier de deur naar de cockpit opendoet is natuurlijk een mooie – en ietwat ongeloofwaardige – bijkomstigheid. Hierop dwingt de gijzelnemer het vliegtuig de lucht in richting IJsland. Aan boord bevindt zich een gemêleerd gezelschap.

Natuurlijk wordt de militair eerst niet geloofd, maar showrunner Jason George, bekend van The Protector , zorgt ervoor dat de realisatie dat de aarde dreigt te vergaan langzaam doordringt bij de passagiers. Dat is misschien op emotioneel vlak het interessantst aan Into the Night: hoe iedereen op zijn eigen manier omgaat met crises. Een wanhopige vrouw met haar zieke kind; een man die diamanten heeft ingeslikt (over Brussel en clichés gesproken); een alcoholist met een helikopterbrevet; een narcistische influencer. Ze hebben allemaal iets al dan niet boosaardigs te melden over de situatie, en het is aan de piloot om de frustraties te temperen.

Onderwijl ontvouwt zich steeds meer van wat op aarde gaande is. Getuige brandende vliegtuigen in IJsland en appjes van bezorgde familieleden. Maar het vliegtuig heeft nog slechts kerosine voor 595 mijl. Waarop de koers voor even wordt gewijzigd naar het oosten, naar de opkomende zon, zodat het vliegtuig, hopelijk op tijd, kan worden bijgetankt. Waarop je je als kijker natuurlijk afvraagt: gaan ze het redden? Vliegen ze de Atlantische Oceaan op tijd over? En dan? En precies dat is wat Into the Night maakt tot een zinderende ervaring. Het verlangen om net als de passagiers meer informatie te verzamelen. De oneffenheden uit het scenario moet je maar voor lief nemen, want als de aarde vergaat kijk je ook niet meer op van een onsje meer of minder.