Logo VARAgids
De VARAgids online heeft uitgelichte artikelen, allerlei winacties, podcasts en het tv-overzicht.

Interview met Dafne Schippers

26-07-2021
  •  
leestijd 4 minuten
  •  
835 keer bekeken
  •  
interview Dafne Schippers
Door Frank Evenblij
Daags voor haar vetrek naar Tokio sprak Frank Evenblij met atlete Dafne Schipper over haar kans op goud, haar pijnlijke rug en over haar toekomst.
Dafne Schippers moest duidelijk nog wennen aan de media toen ik haar voor het eerst ontmoette in 2016, maar na acht ontmoetingen verloopt het gesprek zoals gewoonlijk soepel en aangenaam. Met zoveel olympische sporten waar Nederlanders kanshebber zijn, raak je langzaam verliefd op atletiek. De winst van Dafne op het WK van 2015 was natuurlijk historisch. In een van mijn laatste ontmoetingen in aanloop naar de Spelen van 2020 die niet doorgingen, besloot ik Dafne in mijn programma Evenblij maakt vrienden op een dag te trakteren waarin we alles hebben gedaan dat God verboden heeft: naar de bioscoop met emmers popcorn. Keihard rijden op een scooter. Shotjes drinken in een kroeg en bakken shoarma eten met liters knoflooksaus.
Het kostte me enige moeite haar hiervan te overtuigen, maar ze deed het met verve. De knoflooksaus zat op haar mondhoeken. Maar nu heeft Dafne last van haar rug – dat is al tijden het geval. Eerst leek dit te komen door een val van haar trap, maar inmiddels lijken chronische rugklachten haar tegen te werken. Over een week vertrekt ze naar Tokio, naar lege tribunes, met beperkte verwachtingen. We ontmoeten elkaar op de atletiekbaan van Papendal.

Heb je er zin in of zie je er ook tegen op? Op zich echt heel veel zin natuurlijk, maar het worden wel heel andere Spelen met een ‘to do list’ letterlijk van hier tot Tokio. Er komt heel veel bij kijken door al die coronatesten, met name het papierwerk wat daarbij hoort.

Hoe zien je dagen er nu uit? Dit interview is natuurlijk pure tijdverspilling voor jou. Heeft dat invloed op je trainingsschema? Toevallig heb ik vandaag de hele dag pers, en dat pas ik dan in mijn training.
 
Denk je per dag niet een keer of 500 aan de Spelen? Hahaha, nou iets minder, hoewel ik nu aan het inpakken ben. Ik ben vier weken weg, dan moet je zorgen dat je alles bij je hebt. We kunnen ook niet naar een winkel, dat mag allemaal niet. Ik kan helemaal niks van Tokio zien en vind het vooral een onprettig idee dat je niet even naar winkel toe kan en sowieso twee weken lang alleen in een kamer zit. We mogen tijdens het trainingskamp in Chiba zelfs niet alleen met de lift naar beneden. We hebben wel tijden wanneer we dus naar beneden mogen om te trainen, maar voor de rest kunnen we onze verdieping niet af. Daarom maak ik nog een lijstje met wat ik allemaal mee moet nemen naar de hotelkamer.

Hoe anders zijn deze Spelen in de voorbereidingen nu er misschien iets minder van jou verwacht wordt? In heel veel opzichten zijn deze Spelen anders. Sowieso ga ik er met een heel ander gevoel naartoe, ik voel een heel andere druk in een andere vorm. En covid en al die randzaken maken het ook anders.
 
Je bent nog steeds de beste hardloopster van heel Nederland dus er is altijd wel druk, maar de verwachtingen zijn minder hoog gespannen dan voor Rio? Jazeker, want daar kwam ik eigenlijk echt maar voor één ding: goud. Nu ga ik voor het hoogst haalbare.

Vind je het prettiger nu de verwachtingen minder hoog gespannen zijn? Ergens wel. maar ik denk toch: ook in Rio legde ik meer druk op mezelf dan dat de buitenwereld dat deed.


Ik weet nog goed je bij De Wereld draait door aan tafel zat. Matthijs van Nieuwkerk eiste zo ongeveer dat jij dat je met goud terug zou komen. Hahaha, ja dat klopt. Het was alleen echt heel erg balen dat ik twee dagen voor de eerste race geblesseerd raakte, dat heeft veel met mij gedaan. Bij Matthijs kon ik er om lachen en voor mezelf maakt het niets uit. Ik probeer altijd het uiterste uit mezelf te halen. Maar die verwachtingen zijn heftig, ja.

Tom Dumoulin kon echt helemaal niet tegen die druk. Ik ben behalve journalist ook een fanatiek supporter en ik voel me wel een beetje schuldig naar Tom. Dat is ook lastig, het is ook niet alleen de journalistiek. Als ik op straat loop, krijg ik vaak vragen: ‘Ben je nog niet in Tokio?’ ‘Wat ga je doen in Tokio?’ ‘Hoe gaat het met je?’ Dan ga ik niet uitgebreid vertellen dat ik niet in mijn beste vorm ben en met mijn rug bezig ben. Ik wil niet onvriendelijk overkomen, maar wil ook niet de hele medische status met iedereen delen.

Geef je nu veel interviews? Wel minder. Ik heb een aantal keer goed uitgelegd wat er aan de hand is met mijn rug en daarom laten veel journalisten me met rust. Ik zou ook liever willen dat het anders was gelopen met mijn rug. Broer Derek, ook haar manager, luistert mee. ‘Kijk, op een gegeven moment stond er steeds bij alle koppen van “Schippers stelt weer teleur, Bol wint!” “Sifan wint, Schippers stelt weer teleur” Dat bleef terugkomen,’ zegt hij. ‘Toen dachten we dat het misschien beter zou zijn om iets meer context te geven. Dat we niet de hele tijd hoeven te lezen hoe slecht het is.’ Dafne: ‘Het heeft namelijk een heel duidelijke reden. Ik vecht misschien wel veel harder.’

Lees verder in VARAgids 31 vanaf pagina 8.

Meer over:

#artikelen
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Ontvang elke werkdag de beste kijktips met de Avondeditie-nieuwsbrief