In Klimaatontkenners zoekt journalist Gideon Levy de Amerikanen op die niet in klimaatverandering geloven (ja, die bestaan, en ze zijn met veel).
Hoe kan dat, niet in het broeikaseffect geloven? Het klinkt inderdaad onwaarschijnlijk dat mensen er niet in geloven. 97 Procent van de klimaatwetenschappers is het erover eens: de aarde warmt op en wij als mensheid zijn verantwoordelijk. Maar in Amerika ligt dat anders, daar roepen de conservatieven dat het allemaal verzonnen is.
Die 97 procent is dus niet overtuigend genoeg? Nee, de conservatieven zeggen dat die wetenschappers zijn omgekocht door duurzame energiebedrijven. Het vergt een flinke investering om van de fossiele brandstoffen af te stappen. Het argument van die klimaatontkenners is dus dat het broeikaseffect een verzinsel is, in het leven geroepen om geld af te troggelen voor dure zonnepanelen. Ze hoeven de bevolking maar een beetje te laten twijfelen, en ze keren zich al tegen zulke investeringen. [blendlebutton] Hoe planten de conservatieven die twijfel? Bijvoorbeeld door denktanks op te richten met zogenaamde experts. Maar dat kunnen net zo goed economen zijn, die iets over het milieu gaan vertellen. Die mensen schuiven gewoon bij CNN aan en roeptoeteren er op los. Die denktanks worden gefinancierd met miljoenen die uit de wereld van de fossiele brandstoffen komen. Daar gaat zo’n 250 miljoen dollar in om. Vervolgens komen die experts met resultaten die het broeikaseffect tegenspreken. De rechtse media, zoals Fox News, pikken die resultaten weer op en meten ze breed uit. Op die manier ontstaat een tweedeling en barst het in Amerika van de klimaatontkenners. En de lobbyisten gaan met de rapporten naar de senaat, met de boodschap dat het nog helemaal niet zeker is, die menselijke hand in het broeikaseffect. In je documentaire breng je een bezoek aan Miami. Waarom die stad? Daar zijn de gevolgen van het broeikaseffect direct te merken. Miami ligt aan het water en is onbeschermd. Vanwege de poreuze bodem heeft het geen zin om dijken aan te leggen, daar loopt het water onderdoor. Dus als de zeespiegel nog verder stijgt, is Miami fucked. Delen van de stad lopen nu al onder water als het tij hoog is. Maar de gouverneur van Florida, Rick Scott, is een Republikein die niet in het broeikaseffect gelooft. Hij neemt daarom alleen maar maatregelen om de gevolgen van die overstromingen te bestrijden, zoals het aanleggen van pompen. Er wordt niet gewerkt aan het voorkomen ervan. Het is zelfs verboden om het woord ‘broeikaseffect’ in de mond te nemen als ambtenaar in Florida. Ik sprak een klokkenluider, iemand die adviseur was bij het Department of Environmental Protection en onderzoek deed naar het koraal in Florida. Dat is een van de drie belangrijkste koraalriffen in de wereld. Hij kwam tot de conclusie dat het rif beschadigd wordt door de opwarming van het zeewater. Het broeikaseffect dus. Maar wanneer hij dat in zijn verslagen schreef, kreeg hij telkens een geredigeerde versie terug, waarin elk spoor van die term verdwenen was.
Je noemt hem een klokkenluider, dus hij bracht het nieuws uiteindelijk naar buiten? Dat klopt, maar veel impact had het niet. Miami zelf is een vrij progressieve metropool, net zoals New York, maar zodra je de stad uit bent sta je in het diepe zuiden, waar iedereen republikeins is. Dan zie je dat de retoriek uit die denktanks gewoon rechtstreeks bij die mensen terechtkomt.
Zijn klimaatontkenners nog tot rede te brengen? Ik heb niet geprobeerd om klimaatontkenners om te praten. In plaats daarvan had ik een instelling van: leg het mij maar uit. Ik sprak David Kreutzer van de Heritage Foundation, dat is de grootste conservatieve denktank van de VS. Die schuift overal aan om over klimaatverandering te praten. Ik heb hem gevraagd hoe ik mijn kijkers moet benaderen over dit onderwerp. Hij zei het volgende: ‘We gaan niet op een catastrofe af. De modellen die dat voorspeld hebben, komen niet overeen met de werkelijkheid. De zogenaamde oplossingen lossen niks op, en zijn ook nog eens erg duur.’
Wat moet er gebeuren om de boel te veranderen? We hebben een klimaatakkoord nodig dat tanden heeft. Het is twintig jaar na Kyoto, we hebben net de klimaattop in Parijs gehad. Het doel is hartstikke mooi: anderhalve graad opwarmen en niet verder. Maar als je je er niet aan houdt als land, staan daar geen sancties op. Als je hier een brandje sticht met een berg autobanden erop, dan krijg je een bon voor milieuvervuiling, maar als land mag je vervuilen wat je wilt. Ik hoop van harte dat iedereen zijn belofte nakomt, maar het valt nog te bezien.