Ronald Giphart spreekt met Arlette Jacobs, de moeder van Evi Hanssen

Ze hoort tot de bekendste en meest geliefde Vlamingen in Nederland, met dank aan haar open persoonlijkheid, vrolijke levenshouding en meeslepende manier van presenteren. Ook in haar moederland België is ze mateloos populair. Al op haar twaalfde speelde ze als zangeres bij de kerstshows van Samson en Gert en later speelde ze in de tv-versie de rol van het nichtje van de burgemeester. Als veejay haalde ze in Vlaanderen grote successen en mede door haar interviews met Justin Timberlake en Lenny Kravitz groeide ze uit tot een veelgevraagde media-persoonlijkheid, die tientallen programma’s presenteerde. In Nederland was ze het gezicht van 3 op reis en Expeditie Robinson en bereikte ze haar grootste roem als tafeldame bij DWDD. We heb-ben het over Evi Hanssen, in 1978 geboren in Zoersel, een dorpje in de Kempen.

 ‘Als ze naast Matthijs van Nieuwkerk zat stegen de kijkcijfers,’ vertelt Arlette Jacobs, de moeder van Evi Hanssen, die heeft ingestemd om met mij te praten over het talent van haar dochter en haar rol in de ontwikkeling daarvan. Hoe belangrijk is de rol van ouders bij het kweken van talent?

Arlette heeft zich voor haar webcam geïnstalleerd op de dag na haar verjaardag — ze is 73 geworden — een gebeurtenis die volgens coronaregels werd gevierd met FaceTime-gesprekken met kinderen en kleinkinderen. Sinds dit jaar zijn zij en haar man Staf kleiner gaan wonen, waardoor haar verjaardag sowieso heel anders verliep dan normaal. In voorgaande jaren werden familiebijeenkomsten gevierd in het ouderlijk huis, en niet alleen verjaardagen: iedere zondag was het een komen en gaan van mensen bij Arlette en Staf.

‘Als wij ’s zondagochtend opstonden, wisten we nooit wat de dag ons zou gaan brengen,’ zegt ze. ‘Er waren zo veel sleutels van ons huis in omloop, iedereen kon binnenkomen, blijven eten. De vrieskist lag altijd vol. ’Arlette is een goedlachse nuchtere Antwerpse, die van haar hart geen moordkuil maakt. Zevenendertig jaar lang was ze kleuterleidster en dus gewend om met kinderen om te gaan. Ze vertelt hoe ze na drie zoons te heb-ben gekregen eindelijk wel een keer een meisje wilde. ‘Tegen de vroedvrouw zei ik gekscherend: als het weer een jongen is, mag je ouders zoeken die heel graag een jongen willen, want ik hoef hem niet.’

Lees meer in VARAgids 28-29 vanaf pagina 22.