Het nieuwe liefje van Trump

Dit is een liefdesverhaal. Of eigenlijk: dit is het verhaal over een liefdesrelatie die in troebel water is beland omdat één van
de partners, een rijke man op leeftijd, zich thuis onvoldoende bemind voelt waarna hij – zo plat is het nu eenmaal – een vluchtheuvel zoekt bij een veel jonger exemplaar, eentje dat het vooral van looks moet hebben, geen buitengewoon intelligente indruk maakt, maar wier liefde wél onvoorwaardelijk is.

Die rijke man is Donald Trump. De nieuwe liefde heetOne America News Network, of eigenlijk: OAN – dat network is er alleen aan toegevoegd omdat de url OAN.com twee ton kostte, en OANN.com voor een paar tientjes beschikbaar was. De nieuwe liefde is namelijk wel knap en trouw, maar geeft niet graag geld uit. Dat is aan alles te zien en te horen: de matige belichting, de bordkartonnen decors, het holle geluid. Meer dan pakweg 150 werknemers heeft de zender niet; zes van hen werken in Washing- ton. Op de enorme Amerikaanse televisiemarkt zou OAN normaal gesproken niet meer dan een marginaal spelertje zijn. Maar we leven in het Trump-tijdperk, en dus krijgt de zender toegang tot het Witte Huis – en de waardering van de president. ‘Dank voor de manier waarop jullie me behandelen,’ zo complimenteerde Trump een meegereisde OAN- verslaggever voor het oog van de wereldpers tijdens een top in Singapore. Tientallen keren deelde hij op Twitter complimen- ten uit aan de zender.

Met Noord-Koreaanse devotie hangt OAN het Trumpisme aan. Dat begon al in 2016, toen de zender als eerste besloot om campagnebijeenkomsten van Trump integraal uit te zenden. Sindsdien groeide OAN uit tot MAGA-zender bij uitstek: Make America Great Again. Wie alleen naar OAN kijkt, weet zeker: Trump bezorgde zijn land de beste economie in de geschiedenis en door zijn tijdige aanpak van het coronavirus wist hij Amerika voor honderdduizenden extra doden te behoeden.

En dan zijn er die donkere, ranzige krochten waar tot 2016 geen Amerikaanse president zich begaf: de complot-riolen van het internet. Trump neemt af en toe een slok, de verslaggevers van OAN zetten hele emmers met samenzweringsbagger aan hun mond. Neem Jack Posobiec, een beruchte alt right-activist die als geen ander de Pizzagate-theorie verspreidde: Hillary Clinton en haar vrienden zouden minderja- rige seksslaven gevangen houden in de kelder van een bekende piz- zeria in Washington. Idiotie waar zelfs Trump zich niet aan waagde, maar OAN huurde Posobiec vervolgens doodleuk in als politiek analist, een rol die hij nog steeds bekleedt.

Of neem Chanel Rion, de Witte Huis-correspondent van OAN (en tevens auteur van een prentenboek waarin anti-semitische tekeningen over George Soros figureren.) Geen complottheorie is haar te dol: niet alleen Pizzagate, maar ook de theorie dat Clinton een jonge medewerker van de Democratische Partij liet ombrengen omdat hij haar in diskrediet had gebracht. Het mocht allemaal op televisie. Eind vorig jaar gaf Rion de vloer aan Rudy Giuliani, de advocaat van Trump, met wie ze naar Oekraïne reisde om in een driedelige serie bloot te leggen dat Joe Biden zich er schuldig had gemaakt aan afpersing, witwassen en omkoping. Bombshell reporting! – alleen het bewijs ontbrak nog. In de persruimte van het Witte Huis (de persvereniging heeft tijdelijk haar accreditatie ingetrokken wegens het schen- den van de coronaregels) stelt ze vragen als: ‘Meneer de president, baart het u ook zo’n zorgen dat
de grote media in dit land, alleen maar om u te dwarsbomen, telkens weer de kant kiezen van buitenlandse mogendheden, islamitische radicalen en Latijns-Amerikaanse drugskartels?’

OAN is het geesteskind van de inmiddels hoogbejaarde conservatief Robert Herring Sr., zelf schatrijk geworden met printplaten, maar zo zuinig dat hij zijn overhemden bij warenhuisketen Costco haalt (twee stuks voor 25 dollar). Op 4 juli 2013 begon OAN met uitzenden. Elke avond zijn er twee schreeuwerige opinietalkshows te zien, de rest wordt verkocht als nieuws. Als een mitrailleurvuur worden de berichten op de kijker afgevuurd. Er is slecht nieuws (geweld door immigranten aan de grens) en lief nieuws (babypandaatje geboren), en alles is kort, kort, kort – een zender gemaakt voor de aan- dachtsspanne van de huidige president. En voor diens overzichtelijke wereldbeeld: je hebt goed en kwaad, vrienden en vij- anden, en niets daar tussenin.

Lees meer in VARAgids 25 vanaf pagina 18.