In Verdoofd geeft programmamaker Sahar Meradji een menselijk gezicht aan verslaafden.
Programmamaker Sahar Meradji valt bij het introduceren van haar tweede personage gelijk met de deur in huis. ‘De 27-jarige Boaz is van de schrijversopleiding gestuurd, omdat ze hem niet goed genoeg vonden. Nu weet hij niet meer wat hij met zijn leven moet doen.’ We zien een jongen met een, ondanks duidelijk veel drugs achter z’n kiezen, engelachtig gezicht in een totaal chaotische kamer. Terwijl de voice over vertelt wat Boaz gebruikt – designerdrugs 3MMC en slaapmedicatie – opent hij een zakje wit poeder, schept er met een groot zakmes een beetje uit en snuift het op.
Boaz is een van de vier mensen die Meradji volgt in de PowNed- documentaireserie Verdoofd. In het intro van het eerste deel hebben we al kennis gemaakt met Mulu, een rapper uit Groningen met een alcohol- en drugsprobleem die je, net als Boaz eigenlijk, gelijk in je hart sluit. Het zijn de twee Benjaminnen van de serie: in hun gedrag jonger dan ze in werkelijkheid zijn, alsof ergens in hun leven een schaar een knip heeft gezet. Op zeker moment is het mis gegaan en zijn ze zichzelf gaan verdoven.
Dat doen ook de 29-jarige Daphni uit Amsterdam die als escort werkt en die van donderdag tot zondag GHB gebruikt en de 46-jarige Maarten die op ’t Landje woont, de onofficiële plek voor ‘stadsnomaden’ in het Amsterdamse industriegebied Westpoort. Hij gebruikt dagelijks speed. Ook Daphni en Maarten zijn ‘likeable characters’. We zien ze niet als junks – in ieder geval niet in de eerste aflevering – die gevaarlijk zijn voor hun omgeving, maar als mensen die het op de een of andere manier niet lukt om hun leven op de rails te krijgen of te houden, die ook nadat ze afgekickt zijn, binnen de kortste keren teruggrijpen op drank en of drugs.