Halloween Ends: exit Laurie Strode en Michael Myers

Het is onder genre-fans wellicht de meest geliefde horror-slasher-franchise uit de filmgeschiedenis, samen met Scream misschien. Voor wie het niks zegt: Jamie Lee Curtis, destijds volkomen onbekend, werd in 1978 door Debra Hill, de producer en mede-schrijver van de eerste Halloween-film, gevraagd om de hoofdrol van Laurie Strode te spelen; de jonge vrouw die in de film wordt achtervolgd door de krankzinnige en gemaskerde seriemoordenaar Michael Myers. De reden om aan Jamie Lee Curtis te denken, was omdat ze de dochter is van Janet Leigh, de actrice die in de klassieke douche-scène in Psycho van Alfred Hitchcock in 1960 zo’n keel opzette en memorabel werd vermoord door psychopaat Norman Bates.

Eén screentest verder en de rol was van Jamie Lee Curtis, die Laurie onder regie van horror-legende John Carpenter speelde. De film werd onverwacht een groot kassucces (de tot dan toe grootste 'box office' voor een onafhankelijk geproduceerde film) en de carrière van Jamie Lee Curtis was begonnen. Het kostte haar wel enige moeite om onder het juk van haar karakter in Halloween uit te komen. Met de rest van haar carrière is het overigens, na films als Trading Places , True Lies en Knives Out , allang goedgekomen. Maar ze liet zich in de loop van de afgelopen 44 jaar toch met frisse tegenzin verleiden tot zes sequels en komt nu nog één keer terug om haar werk eindelijk af te maken.

Dat is nauwelijks een spoiler, want de titel laat weinig aan de verbeelding over. Bovendien zijn we er ook wel blij mee dat het niet oneindig doorgaat allemaal. Hoewel scepsis daarbij wel op zijn plaats is. Na Friday the 13th: The Final Chapter , de vierde film uit die andere (en mindere) horror-franchise, volgden nóg vijf films, met als ‘laatste’ Jason Goes to Hell: The Final Friday. En daarna kwamen er nog drie.

Maar Halloween Ends zou toch de afsluiting kunnen zijn. Jamie Lee Curtis tekende in de talkshow van Jimmy Kimmel een contract waarin ze plechtig beloofde nooit meer in een Halloween-film te spelen, ‘voor altijd, ook qua alle sequels en multiverses'. Daarnaast is de manier waarop Laurie de gehate Michael in de climax hier te lijf gaat zo fantastisch wreed, wraakzuchtig, bloederig en vooral definitief, dat het fysiek onmogelijk lijkt dat hij haar en ons ooit nog lastigvalt.

Halloween Ends is beter dan Halloween Kills (staat op Amazon Prime Video) van vorig jaar, een film die weer een vervolg was op Halloween uit 2018 (staat op Netflix), wat zelf weer een vervolg was op allereerste film uit 1978. Een vervolg dat ons verzocht alle gebeurtenissen in de tussenliggende films te vergeten, wat een vermoeiende truc is (retcon) , maar in dit geval wel een verstandige. In Halloween Ends ontmoeten we Laurie dus opnieuw, terwijl ze in Haddonfield, Illinois, woont - het plaatsje waar alles begon. Laurie ontfermt zich daar moederlijk over Corey (Rohan Campbell uit The Hardy Boys en Virgin River ), een gepeste en ten onrechte van moord beschuldigde jongeman die haar zoon had kunnen zijn.

Die lieve kant van haar moet ze ernstig bijstellen als blijkt dat Michael Myers besloten heeft terug te keren naar Haddonfield en er ook nog een leerling annex opvolger heeft gevonden. Dat aspect en het finale aspect maken de film leuker dan de vorige en er valt ook nog meer te lachen. Verder gaat het sexy, onbetrouwbare meisje er weer als gebruikelijk aan, krijgen we de fijne filmmuziek van John Carpenter weer te horen, krijgen we het gezicht van Michael zonder masker te zien en zijn er weer een hoop messen, bijlen et cetera geslepen. Een mix van het oude en het nieuwe dus.

Fans van de films gaan sowieso kijken en zullen best een goed gevoel aan dit laatste deel overhouden. Oningewijden kunnen eerst de twee bovengenoemde films streamen; dan heb je toch nog de afsluitende trilogie te pakken. En daarna praten we er, net als Jamie Lee Curtis, nooit meer over.