Halloween: 9 vod-tips voor het Halloweekend

Old (2021, Amazon Prime Video)
Acteurs: Gael García Bernal, Vicky Krieps, Rufus Sewell
Regie: M. Night Shyamalan

In de films van M. Night Shyamalan (zie The Sixth Sense , The Village ) wordt steevast in het slotstuk van de film een verklaring gegeven voor de mysteries die de kijker voorgeschoteld krijgt. Ook in Old – een thriller over een strand waar de bezoekers razendsnel oud worden – vallen op een gegeven moment min of meer alle puzzelstukjes in elkaar. De film draait om een gezin (fijne rollen van Gael García Bernal en Vicky Krieps als vader en moeder) dat er tijdens een vakantie achter komt dat er op het strandresort waar ze bivakkeren doden vallen.

Wat blijkt? Een dag op het strand is qua tijd het equivalent van een mensenleven. Oftewel, met enkele uren zonnen ben je zo een paar jaar ouder (mensen worden letterlijk grijs in hun strandstoel en beginnen door toedoen van reumatische aandoeningen ineens moeilijker te lopen). Een heerlijke invalshoek voor een film die draait om onze sterfelijkheid. Een film die bovendien sterk memoreert aan de stijl van Alfred Hitchcock: groots en akelig, maar ook geestig. Shyamalan lijkt zichzelf – net als de film – niet altijd serieus te nemen, net zoals Hitchcock zijn werk altijd zag als een soort speels spel tussen hem en de toeschouwer. (OL)

Synchronic (2019, Amazon Prime Video)
Acteurs: Anthony Mackie, Jamie Dornan, Ally Ioannides
Regie: Justin Benson en Aaron Moorhead

Justin Benson en Aaron Moorhead maken eigenaardige films. Zie bijvoorbeeld Resolution (2012), over twee vrienden en hun onvoorstelbare belevenissen in een hutje in de middle of nowhere, of The Endless (2017), over een omineuze sekte. Ook Synchronic valt in deze zeldzame maar o zo heerlijke buitencategorie van genrefilms. De sciencefiction-horrorfilm draait om twee ambulanciers (Anthony Mackie en Jamie Dornan zijn aan elkaar gewaagd), die tijdens hun nachtelijke werkzaamheden in de Amerikaanse stad New Orleans stuiten op een nieuwe drugsepidemie onder jongeren. De drug synchronic blijkt de boosdoener, en het duurt niet lang voordat de twee hoofdpersonen het goedje zelf gaan gebruiken.

Wat begint als een thriller die doet denken aan Martin Scorsese’s Bringing out the Dead (1999) – met Nicolas Cage als de chauffeur van een ambulance die lijdt aan waanbeelden – ontaardt in een tijdreisepos. Ja, Benson en Moorhead weten maar al te goed hoe ze een film vakkundig moeten laten ontsporen. Daarnaast raakt Synchronic ook aan actuele thema’s, waaronder het grote aantal aan pijnstillers verslaafde Amerikanen. Overigens is de film ook gewoon een bij vlagen ontroerend portret van mannelijke vriendschap. Over twee mannen die elkaar, ondanks enkele tegenslagen, toch onvoorwaardelijk blijven steunen. (OL)

Mientras Duermes (2011, HBO Max)
Acteurs: Luis Tosar, Marta Etura, Alberto San Juan
Regie: Jaume Balagueró

Je wordt ’s nachts wakker en je denkt iets te horen onder je bed. Is het een muis? Een mens? Een geest? Of je verbeelding? Acteur Luis Tosar speelt in Mientras Duermes ( Sleep Tight ) César, de conciërge van een appartementencomplex in Barcelona die er zijn hoofdtaak van heeft gemaakt om de levens van de huurders tot een hel te maken. Clara (Marta Etura) is echter niet zo vatbaar voor de kwelgeest. Dus besluit hij het niveau op te schroeven. Eerst begint hij ’s nachts in Clara’s appartement te rotzooien met insecteneitjes en te ouwehoeren met haar zalfjes. Geleidelijk laat filmmaker Jaume Balagueró - ook bekend van het magnifieke horrorfestijn Rec (2007) - de boel echter escaleren.

Dat César een dwaas is, is kraakhelder. Maar Balaguró laat zien waar deze man – die er geenszins in slaagt om geluk te vinden in zijn leven, en zijn ongeluk botviert op de huurders – toe in staat is. In een film die eigenlijk totaal niet vergezocht aanvoelt: zijn dat niet de beste horrorfilms? Die een scenario schetsen dat geen ver-van-mijn-bed-show is, maar een onder-mijn-bed-show? Acteur Tosar verdient overigens ook veel lof. César beweegt zich glibberig, bijna als een soort insect. Wie Mientras Duermes heeft gezien zal dientengevolge de ruimte onder zijn eigen bed ook direct inspecteren.

Cube (1997, Viaplay/Starz)
Acteurs: Nicole de Boer, Nicky Guadagni, David Hewlett
Regie: Vincenzo Natali

Soms is bij horror simpel eigenlijk net zo effectief. Zes vreemden worden wakker in een afgesloten kubusvormige ruimte, zonder enig idee hoe ze daar terechtgekomen zijn. Al snel komen ze tot een ijzingwekkende conclusie: ze zitten gevangen in een enorme puzzeldoos. Elke ruimte/kubus telt zes verschillende uitgangen, die elk weer leiden naar andere ruimtes/kubussen. Maar dat is nog niet alles: zelfs al lijken de ruimtes, behalve qua kleur, niet van elkaar te verschillen, bevatten sommige kubussen toch onzichtbare, maar uiterst dodelijke boobytraps. En kunnen de zes proefkonijnen elkaar eigenlijk wel vertrouwen?

In zijn zelfverzekerde speelfilmdebuut doet filmmaker Vincenzo Natali ( Cypher , Splice ) veel met weinig. Als set had hij zelfs maar één enorme kubus tot zijn beschikking, die uiteindelijk – met de hulp van verschillende kleuren verlichting – dienstdeed als alle ruimtes. Het verhaal zelf is eigenlijk ook een puzzeldoos, waarin de kijker, net zoals de mensen in de film, beetje bij beetje de puntjes met elkaar moeten gaan verbinden. De film kreeg twee vervolgen en zelfs – in 2021 – een Japanse remake. Maar het origineel blijft ongeëvenaard, al was het alleen al om de spectaculaire boobytrap in de openingsscène – die Paul W.S. Anderson vijf jaar later zou ‘lenen’ voor Resident Evil. (BS)

Sleep Hollow (1999, Ziggo Movies & Series)
Acteurs: Johnny Depp, Christina Ricci, Michael Gambon
Regie: Tim Burton

Er zijn maar weinig mensen die zulke beeldige horror kunnen maken als regisseur Tim Burton. Eigenlijk zijn al zijn duistere filmsprookjes een lust voor het oog, maar mijn favoriet blijft toch wel Sleepy Hollow.

Het jaar is 1799 en de New Yorkse politieagent Ichabod Crane (Johnny Depp in zijn derde samenwerking met Burton) is zijn tijd ver vooruit. Hij gelooft namelijk in zulke triviale dingen als bewijsmateriaal, en – misschien nog wel erger – wetenschap. Dus wordt Ichabod opgescheept met een klusje ver buiten de stadsgrenzen van New York: in het Nederlandse gehucht Sleepy Hollow zou namelijk een mysterieuze Headless Horseman (mét hoofd gespeeld door Christopher Walken) rondwaren die onschuldige burgers van hun hoofden berooft.

Ichabod is, zoals verwacht, uiterst sceptisch. Magie bestaat niet, enkel de wetenschap telt! Maar zijn ontmoeting met de charmante Katrina van Tassel (Christina Ricci, die onlangs opnieuw met Burton werkte aan Wednesday ) en andere ervaringen in Sleepy Hollow doen Ichabod realiseren dat hij zijn eigen overtuigingen misschien toch ietsje bij moet stellen.

In Sleepy Hollow komt alles samen: prachtige artwork – bloed heeft nog nooit zo pittoresk van het scherm gespat – een dromerige soundtrack van Danny Elfman en een onbevreesd optreden van Depp als de niet al te heldhaftige Ichabod, die zich steevast verschuilt achter vrouwen of kinderen wanneer er gevaar dreigt. (BS)

28 Weeks Later (2007, Disney+)
Acteurs: Jeremy Renner, Robert Carlyle, Imogen Poots
Regie: Juan Carlos Fresnadillo

Wanneer je het hebt over zombiefilms is 28 Days Later natuurlijk de meest voor de hand liggende keuze. Met deze film uit 2002 blies Danny Boyle ( Trainspotting , Slumdog Millionaire ) zo’n beetje eigenhandig het genre nieuw leven in, zelfs al heten de zombies hier geen zombies, maar ‘geïnfecteerden’. Maar het vervolg 28 Weeks Later , gemaakt door de Spaanse regisseur Juan Carlos Fresnadillo ( Intacto ), is ook zeker een vermelding waard.

28 weken sinds het ‘razernij-virus’ voor het eerst in Engeland om zich heen greep, lijkt de epidemie te zijn uitgedoofd (ook de geïnfecteerden kunnen niet oneindig overleven zonder vers voedsel). Dus worden er, in een zwaarbewaakte enclave in Londen, weer voorzichtig mensen toegelaten. Het betekent een bitterzoete hereniging voor vader Ron (Robert Carlyle, The Full Monty , Once Upon a Time ) en zijn twee jonge kinderen (Mackintosh Muggleton, Imogen Poots), die toevallig net in het buitenland op schoolreisje waren toen in Engeland de pleuris uitbrak.

Uiteraard blijkt het virus in 28 Weeks Later  toch niet zo uitgestorven als gedacht, maar voor het zover is ontvouwt de film zich eigenlijk meer als een sterk psychologisch drama, waarin een gebrekkige protagonist (Carlyle) worstelt met schuldgevoelens rondom een laffe daad uit het recente verleden (denk: de mannelijke hoofdrolspeler uit Turist ). (BS)

Halloween (2018, Netflix)
Acteurs: Jamie Lee Curtis, Judy Greer, Andi Matichak
Regie: David Gordon Green

Halloween was in 1978 de moeder van alle Halloween-films en geldt als de film die de ‘golden age’ van de slasherfilm inluidde. Deze versie uit 2018 werd gemaakt als direct vervolg op het origineel, deels door dezelfde acteurs en makers. Zoals in slasherfilms gebruikelijk is, worden veelal weerloze slachtoffers wreed en zeer bloederig bij bosjes afgeslacht. En dat vind je dan leuk om te zien, gek genoeg. Ouderwets gezellig samen griezelen. In de film vinden de moorden plaats tijdens het Halloween-feest: kinderen gaan verkleed als spoken en monsters over straat en bedelen om snoep. Een feest waar gemaskerde moordenaars minder opvallen. Actrice Jamie Lee Curtis, dochter van Janet Leigh van de douchscène uit Psycho , werd beroemd met de rol van ‘scream queen’ Laurie, een doodsbang gillende maar absurd dappere jonge vrouw die het tijdens Halloween opneemt tegen de psychopathische gemaskerde moordenaar Michael Myers, inmiddels een icoon in de horrorcanon.

In deze film komt Myers, veertig jaar na zijn moordpartij, onbedoeld vrij uit het gekkenhuis. Tot schrik van Laurie. Hij begint onmiddellijk met moorden. Die zijn vaak gedenkwaardig goor, zoals die in de wc’s van een tankstation. Zien is geloven. Ook mensen die dit soort film niks denken te vinden, wordt aangeraden te kijken. (RG)

Candyman (2021, Amazon Prime Video)
Acteurs: Yahya Abdul-Mateen II, Teyonah Parris, Nathan Stewart-Jarrett
Regie: Nia DaCosta

Candyman uit 2021 is ook een slasherfilm die begint met snoep. Een uitzonderlijke slasher, want de vooral zwarte makers gebruiken het horrorgenre om een sociaal commentaar te geven op het witte politiegeweld en het racistische geweld tegen de zwarte gemeenschap in de VS. In 1977 wordt een zwarte zwerver, met een haak in plaats van een hand, door de politie vermoord omdat hij zogenaamd snoepjes met scheermesjes aan kinderen zou geven. De kleine William ziet de moord en heeft er jaren later, in 2021, nog last van. De zwerver, Sherman, lijkt tegen die tijd rond te waren als geest: iedereen die in de spiegel kijkt en vijfmaal ‘candyman’ zegt, krijgt Sherman op bezoek. Met zijn haak rijt hij je vervolgens open op - net als in Halloween - bijzonder gore, creatieve en Grand Guignol-achtige manieren. Geweld is hier zo gestileerd én plastisch dat het een rare, opera-achtige schoonheid krijgt.

De jonge zwarte kunstenaar Anthony maakt in 2021 kennis met de inmiddels oude William en de mythe van de snoepjesman. Die weer rond begint te maaien met zijn haak en een ongezonde metamorfose in Anthony veroorzaakt. De combinatie van de sloten met bloed én het commentaar op racisme, maakt Candyman (samen met Get Out ) een interessante uitzondering in het horrorgenre. (RG)

Men (2021, Amazon Prime Video)
Acteurs: Jessie Buckley, Rory Kinnear, Paapa Essiedu
Regie: Alex Garland

De film Men van de Britse schrijver en regisseur Alex Garland ( Ex Machina , Devs ) tart elke beschrijving en is nog veel uitzonderlijker in het genre dan Candyman. Dit is een folkhorror-film, waarin heidense vruchtbaarheidsmythes verweven worden met het lot van de jonge weduwe Harper (Jessie Buckley). Zij huurt een idyllisch pittoresk Brits airbnb-villaatje te midden van verlaten bossen en glooiende heuvelen - nooit verstandig in dit genre - om de traumatische nasleep van de zelfmoord van haar man even te ontlopen. Hij was een zeer dwingende, emotioneel chanterende man die haar voor haar wens tot echtscheiding strafte door van hun Londense flat te springen.

Jessie leert eerst de prachtige stille omgeving kennen en daarna de weinige mensen in het dorp. Allemaal mannen, eigenlijk. Dat gebeurt nadat ze in die bossen door een enge figuur werd achtervolgd. Naarmate de film vordert wordt Harper steeds vaker gestalkt en slecht behandeld door de mannen in het vrouwloze dorp. Ze lijkt niet in te zien dat al die mannen, geweldig gespeeld door Rory Kinnear ( Skyfall ), dezelfde mannen lijken te zijn. Kijkt ze gewoon niet goed, of zijn alle mannen voor haar hetzelfde? Men is een fascinerend commentaar op sekse-verhoudingen, dat eindigt in de mafste, meest pathetische horror-ontknoping in de recente filmgeschiedenis. Weirder dan dit wordt het niet. (RG)