In de nieuwe serie Het ei van Midas werd gisteravond veel interessants besproken. Slijmzwammen bijvoorbeeld, organismen die zowel een individu zijn als een groep en waarvan niet duidelijk is of ze een dier of een plant zijn, maar wel dat ze efficient doolhoven kunnen oplossen (
zie deze kijktip ). Erg leuk om te zien, maar waarom spreekt Midas de kijker in de inleiding en afsluiting toe als ware hij/zij een kleuter?
Ziehier. Serieus voel je je niet genomen. Later voltrok zich in Schuldig iets vergelijkbaars. Een mevrouw die in de schuldhulpverlening zat en blijkens de rest van de uitzending een volstrekt serieus te nemen persoon is, werd door de hulpverleenster behandeld
als een dreumes van zes. En mensen die in de dierenwinkel van Dennis duidelijk overvallen werden door de aanwezigheid van een camera en in paniek de kleur van een kattenbak afkeurden om maar zo snel mogelijk de winkel te kunnen verlaten ("
we komen morgen wel terug ") werden er later van beschuldigd dat ze Dennis onnodig op kosten hadden gejaagd met hun vage bestelling van een grijze kattenbak. Ze werden zogenaamd serieus genomen, terwijl als ze echt serieus genomen waren, ze buiten beeld de dierenwinkel hadden mogen verlaten. Dat levert nul televisie op natuurlijk, maar de veronderstelde afspraak tussen makers en kijkers van 'we doen net alsof we allemaal gek zijn' levert onnodig irritante en vermoeide televisie op die door onderstaande kleuter heel illustratief wordt samengevat: