Gooijer ziet: Oscarwinnende animatie op Netflix

 

Niets is zo erg, schreef de schrijver Rudy Kousbroek in 1984, als de weg weten in een huis dat niet meer bestaat. Een geweldige en daarom veel geciteerde zin, waarin de door de ziel snijdende gevoelens Nostalgie en Melancholie in vijftien woorden compact worden samengevat. Het is zeer onwaarschijnlijk dat de Japanse animator Kunio Kato ooit gehoord heeft van Kousbroek, maar de korte animatiefilm waarmee hij in 2009 een Oscar won, drukt precies dezelfde gevoelens met dezelfde metafoor uit: een verdwenen huis.

In Kato's film The House Of Small Cubes dwaalt een oude weduwnaar aan het eind van zijn leven door de kamers waarin hij met zijn vrouw en opgroeiende dochter woonde. Waar Kousbroek vijftien woorden nodig had, gebruikt Kunio Kato twaalf minuten. In die tijd zien we hoe de oude heer in een kamertje woont in een ondergelopen dorpje, waar het water blijkbaar al tientallen jaren stijgt waardoor iedereen steeds een nieuwe verdieping bovenop zijn oude huis bouwt en daarheen verhuist om het water voor te blijven. Als hij zijn pijp in het water laten vallen, daalt hij in een duikpak af naar de bodem en komt hij langs alle verdiepingen waarin hij zijn leven doorbracht en beleeft de gebeurtenissen van destijds opnieuw. Het is prachtig vormgegeven, deze vreemde variatie op het thema van de latere animatiefilm Up (ook op Netflix) waarin een andere weduwnaar het met zijn huis ook steeds hogerop zoekt.

The House Of Small Cubes staat ook op YouTube:

En hieronder nog meer Oscar-genomineerde animatie-schoonheid: