Gentefied S02: hart, familie en humor

Het tweede seizoen van de dramedy Gentefied focust minder op gentrificatie, maar meer op deportatie. Een duister thema, maar schrijvers Marvin Lemus en Linda Yvette Chávez en regisseur America Ferrera weten met hart en humor perfect de balans te bewaren en de kracht van het eerste seizoen te behouden.

Het familierestaurant Mama Fina’s is ondanks de reddingspoging van Chris (Carlos Santos) toch opgekocht. Pop (Joaquín Cosio) is na drie maanden vrijgelaten uit het immigratiecentrum met een enkelband, maar de dreiging van zijn uitzetting hangt als een donkere wolk boven dit seizoen. Totdat zijn rechtszaak voortkomt moet hij ervoor zorgen dat er zoveel mogelijk mensen achter hem staan, zodat de deportatie tegengehouden wordt. Hij moet interviews geven, maar de sterke familiepatriarch vindt het (begrijpelijk) lastig om te bewijzen dat hij ook een mens is; om te bedelen om als zodanig gezien te worden – in plaats van een crimineel, zoals ICE hem probeert te af te schilderen.

In het eerste seizoen kwamen de kleinkinderen juist bij elkaar; nu zoeken ze meer hun eigen weg. Dit seizoen is er meer ruimte voor de verhaallijnen van Erik en Chris. Erik (J. J. Soria) is met baby Delfina en vriendin Lidia (Annie Gonzalez) verhuisd naar Stanford. Daar moet hij zijn draai als huisvader zien te vinden. Chris is van plan om nu wel echt naar Parijs te gaan, maar krijgt toch twijfels als hij foodtruckchef Saraí (Ivana Rojas) ontmoet. Ze komen uiteraard allemaal weer terug bij elkaar in Boyle Heights wanneer het nodig is, waardoor ze zich moeten afvragen: hoeveel van je eigen dromen geef je op voor familie? Ana (Karrie Martin) haalt een opdracht binnen voor een groot merk en probeert nog steeds over Yessika (Julissa Calderon) heen te komen.

Dit seizoen zien we ook meer van Chris’ vader Ernesto (Manuel Uriza). Hiermee gaat de serie op een prachtige manier dieper in op een generationeel trauma en hoe deze te doorbreken. De serie gaat ook kort in op anti-zwartheid in de Latinx-gemeenschap en hoe anders het leven is in een witte wijk. ‘Ze bekijken je onder een loep en wachten tot je iets fout doet.’ Gentefied geeft vooral, net als het eerste seizoen, een realistisch en hartverwarmend portret van een Mexicaans-Amerikaanse familie met de nodige dosis humor, liefde en natuurlijk kritiek op het Amerikaanse immigratiesysteem.