Episode acht: heeft Arya nu opeens de gave om binnen een etmaal te herstellen van meerdere steekwonden in de buik, of ligt dat aan een slordig script?
SPOILERS!
‘A girl is Arya Stark of Winterfell, and I'm going home.’ De verhaallijn rond Arya en het Huis van Zwart en Wit eindigt met een triomfantelijk ‘fuck yeah!’-moment, maar het is jammer dat alles wat ervoor komt zo halfbakken is. Arya blijkt zich écht ontzettend dom te hebben laten overrompelen. Ze had geen list, er was geen verrassende plotwending. En in plaats van dat het laatste subtiele glimlachje van Jaqen een prettige ambiguïteit oproept, vestigt het vooral de aandacht op het volkomen uitblijven van antwoorden. Blijkbaar hebben we twéé seizoenen aan trainingsscènes gekeken, zodat Arya nu… heel goed kan vechten in het donker? Eigenlijk weten we dat niet eens zeker, want de daadwerkelijke vechtpartij krijgen we niet te zien. En heeft Arya nu opeens de gave om binnen een etmaal te herstellen van meerdere steekwonden in de buik, of ligt dat aan een slordig script?
Ook niet helemaal geslaagd zijn de scènes in Mereen. Varys vertrekt op een geheime missie – op zoek naar bondgenoten in Westeros (Dorne, wellicht?) – maar het afscheid tussen hem en Tyrion is nogal vlak. Wellicht doordat de twee personages – die voorheen een erg vermakelijk duo vormden – dit seizoen wat weinig aandacht hebben gekregen. De scène met Tyrion, Grey Worm en Missandei die moppen vertellen is niet veel beter, maar wordt gelukkig onderbroken door een verrassingsaanval van de Meesters van Astapor en Yunkai. Een spectaculair, maar nogal kort shot. De terugkeer van Daenerys is echter een stuk minder indrukwekkend dan waarschijnlijk de bedoeling was. Een beetje alsof ze net boodschappen heeft gedaan en bij thuiskomst een ravage in de keuken aantreft. Dat Drogon in de achtergrond niet direct de vijandelijke vloot in as legt lijkt een gemiste kans.
Het is echter niet een al al teleurstelling. De noodzakelijkheid van het tóch niet dood zijn van The Hound is nog niet bewezen, maar hij is nog steeds een fijn personage. En de mogelijkheid dat hij zich aansluit bij Beric Dondarrion, Thoros of Myr en de rest van de Brothers without Banners – die goddank niet verantwoordelijk blijken te zijn voor de slachtpartij in de vorige aflevering – is een veel interessantere ontwikkeling dan de door de fans verwachte gerechtelijke tweekamp tussen hem en The Mountain.
Die tweekamp zit er sowieso niet meer in, doordat – na een sterk staaltje onthoofding-met-blote-handen door The Mountain – de High Sparrow ervoor zorgt dat Tommen het gebruik van gerechtelijke tweekampen verbiedt en daarmee Cersei ogenschijnlijk haar laatste troef ontneemt. Zij en Qyburn blijken echter nog iets achter de hand te hebben. Wellicht de geheime voorraden wildvuur die Aerys onder de stad heeft laten verstoppen? Cersei heeft immers meerdere malen gezegd eerder de stad in brand te zullen steken, dan iemand tussen haar en haar kinderen te laten komen…
Dat zou mooi inhaken op de verhaallijn van Jaime, die destijds juist degene was die datzelfde scenario voorkwam, door zijn eed te breken en Aerys te doden. Het is dan vast ook geen toeval dat Jaime juist deze aflevering verklaart bereid te zijn om letterlijk álles te doen uit liefde voor Cersei, maar ook door Brienne wordt geconfronteerd met de nobele ridder die hij zou kúnnen zijn.
De val van Riverrun is verder weinig spectaculair, maar de scène tussen Edmund Tully (fijn dat Tobias Menzies na twee afleveringen zijn mond gehouden te hebben eindelijk écht mag acteren, want hij is geweldig in de serie Outlander ) en Jaime is sterk. De exit van The Blackfish wat minder, want net als bij Arya vindt zijn laatste gevecht buiten beeld plaats. Maar omdat het The Blackfish is, eindigt hij wel met een waardige oneliner, alvorens hij met getrokken zwaard de Lannister-soldaten tegemoet treedt: ‘ I expect I'll make a damn fool of myself. ’
‘No one’ is een wat onevenwichtige aflevering, maar laten we ervan uitgaan dat de komende twee alles goedmaken. Die zijn namelijk geregisseerd door Miguel Sapochnik, die vorig jaar ‘Hardhome’ deed – die aflevering waarin Jon Snow naar de wildlings gaat en prompt middenin een angstaanjagende aanval van de white walkers belandt.