Frankenstein’s Monster’s Monster, Frankenstein: een bizarre mockumentary

Wat. Gebeurt. Hier? Is de vraag die je je waarschijnlijk stelt wanneer je de 32 minuten durende mockumentary-film met Stranger Things’ David Harbour bekijkt. Frankenstein’s Monster’s Monster, Frankenstein is de titel van het tv-toneelstuk waarin Harbours vader David Harbour Jr. de hoofdrol had. In de mockumentary speelt Harbour een gefictionaliseerde versie van zichzelf (David Harbour III) en probeert hij te achterhalen waarom zijn vader dit absurde toneelstuk naar de televisie bracht. Hij vertolkt tevens de rol van zijn ‘vader’.

De mockumentary wisselt tussen scènes waarin Harbour op de set van het beruchte toneelstuk staat, met Harbour in een exacte replica van het kantoor van zijn ‘vader’, beelden van het tv-toneelstuk en een interview met Harbour Jr.. De video hiervan vond hij op de zolder van zijn moeder, toen hij aan het vechten was met de ratten daar (een knipoog naar Stranger Things S03 ?). De cinematografie van het toneelstuk doet denken aan soapseries uit de jaren ’70, ’80 en ’90 van de vorige eeuw.

Het tv-toneelstuk is net zo bizar als de mockumentary zelf. Harbour Jr. speelt Dr. Frankenstein, maar laat zijn assistent doen alsof hij Dr. Frankenstein is en hij het monster, en de twee lijken bezig te zijn met een plan om subsidie te krijgen.

Het antwoord op de waarom-vraag die Harbour stelt is waarschijnlijk dat David Harbour Jr. het tv-toneelstuk maakte om zijn veelzijdigheid als acteur te belichten. Zoals Mary Shelly’s Frankenstein kritiek geeft op mannelijkheid, wil Frankenstein’s Monster’s Monster, Frankenstein kritiek geven op de overload aan entertainment waar we vandaag – in tegenstelling tot het tijdperk van het tv-toneelstuk – toegang tot hebben.

De mockumentary geeft kritiek op het vak acteren en belicht (heel kort) leeftijdsdiscriminatie in Hollywood. ‘Een acteur moet zich niet gracieuzer bewegen dan de gewone man. Noch moet hij als een paljas overdreven simpliciteit betrachten.’

De mockumentary Frankenstein’s Monster’s Monster, Frankenstein heeft niet echt een duidelijke samenhang, waardoor het gehaast lijkt en veel losse eindjes heeft. Er is niet veel ruimte voor diepgang. Maar de vreemde combinatie van voorspelbaarheid en plottwisten, comedy en satire, is wat het bijna zo slecht maakt dat het goed is. Ook is het verfrissend om Harbour in een komische rol (of eigenlijk meerdere) te zien.

Frankenstein’s Monster’s Monster, Frankenstein werd geschreven door John Levenstein ( Arrested Development en Kroll Show) en geregisseerd door Daniel Gray Longino (Kroll Show en PEN15 ).