Formula 1: Drive to Survive S01: zigzaggend door een raceseizoen

Netflix pompt gestaag nieuwe docu-series over sport het assortiment in. Na boeiende reeksen over bijvoorbeeld American football ( Last Chance U ) en voetbal ( Sunderland 'Til I Die ), is nu één van de grootste sportfenomenen ter wereld aan de beurt: de formule 1. En de eerste serie van tien afleveringen, die volledig draait om het seizoen 2018, is een instapmodel. Er is voldoende van de races en de coureurs te zien om de fans van de sport net tevreden te houden, terwijl de overige verhaallijnen voor genoeg drama zorgen om ook niet-liefhebbers te boeien.

Na een korte F1-for-dummies - hoe zit een weekend in elkaar met training, kwalificatie en de uiteindelijke race - tonen de makers de vele verschillende kanten van de sport. Dat doen ze niet door chronologisch door het jaar te scheuren, want al ergens in de vierde of vijfde aflevering wordt terloops even genoemd wie de wereldkampioen is geworden. De serie is opgebouwd uit verschillende perspectieven, waarbij thematische door het seizoen heen wordt gesprongen.

We zien de schaal van de sport, de gigantische caravaan die met 21 wedstrijden de hele wereld over reist, geillustreerd door indrukwekkende luchtbeelden en vuurwerkshows, als ook de verzameling markante coureurs, variërend van sympathiekelingen tot treurige persoonlijkheden met een dikke laag macho als make-up. Maar tevens zien we hoe ieder minuscuul detail uiteindelijk van groot belang kan zijn. Een foutje in de pit en de positie om punten te behalen is verdwenen, een fractie van een seconde een verkeerde timing bij het remmen en je schuift met een pirouette het grint in of erger. Het zijn zaken die zelfs de haters van de sport zullen vermoeden, maar door overal zo dicht op te zitten, komt het opeens tot leven. Van een losse schroef tot de zenuwlach van een coureur, de details maken dat het gigantische circus menselijk wordt en een ziel krijgt.

Soms focust een gedeelte op de rivaliteit tussen bepaalde coureurs, zoals Daniel Ricciardo en Max Verstappen, en dan weer op die tussen complete teams. Daarbij is vooral de kinderachtige vete tussen Renault-baas Cyril Abiteboul en Red Bull-baas Christian Horner op momenten uiterst komisch. Het mooie is dat een coureur of teambaas in een aflevering centraal kan staan, om in de volgende aflevering slechts een figurant te zijn in een ander verhaal. Verder is er aandacht voor het afscheid van Alonso, de dodelijke kant van de sport, technische zaken, de psychologie van een coureur en het feit dat talent niet altijd boven geld gaat. Grote afwezigen zijn de top 3-coureurs, Lewis Hamilton, Sebastian Vettel en Kimi Räikkönen, maar gemist worden die echter nauwelijks.

Geen enkele van al deze mini-documentaires springt eruit als exceptioneel, maar samen vormen ze een intrigerende schets van de sport, die nuances aanbrengt die je nooit mee zou krijgen als je random een keer inschakelt bij een race.