Met twintig seizoenen en 456 afleveringen is Law & Order een van de succesvolste politieseries in de geschiedenis van tv. De reeks, die van 1990 tot 2010 liep, kent ook een Britse versie en vijf spin-offs, waarvan de meest succesvolle (Special Victims Unit) over een week aan het zeventiende seizoen begint. En hoewel Law & Order een instrumentaal intronummer heeft, is er een geluidseffect dat nóg bekender is geworden. Chung-chung.
Dit korte geluid, dat zo’n twee seconden duurt, is te horen wanneer de hoofdpersonen van Law & Order een nieuwe locatie bezoeken. Dat geluidseffect, evenals het intro van de serie, is gemaakt door Mike Post. Het is niet de eerste keer dat er werk van de Amerikaanse componist langskomt in deze rubriek, eerder behandelden we al zijn intro van The A-Team. Tegen het eind van de jaren 80 wordt Post uitgenodigd door producent Dick Wolf, die bezig is met het ontwikkelen van Law & Order. Hij wil dat de reeks een serieuze toon krijgt, met een minimale hoeveelheid muziek.
Wolf stuurt de pilot naar de ervaren componist, die de intromuziek snel aflevert. Het klassieke chung-chung kwam iets later. Op een avond belt de producent naar Wolf, met de vraag of hij een geluid wil maken voor de overgangen in het programma. ‘Val me hier niet mee lastig,’ zegt Post in eerste instantie. ‘Praat met iemand van geluidseffecten.’ Uiteindelijk weet Wolf hem toch om te praten, en Post gaat aan de slag.
Het uiteindelijke resultaat is een combinatie van verschillende geluiden. ‘Ik wilde een soort gestileerde versie van het geluid van een celdeur die dichtschuift,’ vertelt Post in gesprek met Entertainment Weekly. ‘Ik wilde iets toevoegen wat heel kenmerkend klinkt, maar niet één duidelijk geluid is.’ En dus voegt hij een opname van 500 Japanse mannen die op een houten vloer stampen toe. ‘Het kwam van een traditioneel Kabuki-theater,’ legt hij uit. ‘Waarschijnlijk een enorme dansvoorstelling.’
‘Eerlijk gezegd is het vreemd, je hebt een erg muzikaal stuk gemaakt als intromuziek, en iedereen wil alleen maar over dat geluid praten,’ zegt Post. Het korte geluid is namelijk een enorm succes: er worden zelfs t-shirts met chung-chung erop verkocht. De componist omschrijft het geluid overigens zelf als ‘ching-ching’. ‘Maar dat komt omdat ik er geld aan verdien.’