Alles is nog steeds voorbeschikt in het duistere tweede seizoen van de Duitse tijdreisserie Dark. Of is de ‘onvermijdelijke’ apocalyps toch te vermijden?
Tannhaus: 'Ik begrijp het niet.' Claudia: 'Dat komt nog wel. We zullen elkaar weer treffen.' T: 'Voordat je sterft?' C: 'Nee. Daarna.'
Bovenstaand dialoog vat de Duitse Netflix-serie Dark perfect samen. Dark is een bovenmatig ingewikkelde, duistere tijdreisserie rondom drie families (Kahnwald, Nielsen en Tiedemann) in het Duitse stadje Winden.
Het eerste seizoen is als een labyrint. Een beetje zoals het ondergrondse tunnelstelsel, dat vanuit 2019 zowel naar de lokale kerncentrale leidt, als naar een tijdreisportaal die uitkomt in 1953 danwel 1986. Het is een labyrint waarin de kijker, net zoals hoofdpersonage Jonas Kahnwald (Louis Hoffman, Land of Mine), op de tast zijn weg moet zien te vinden.
Jonas vindt in het eerste seizoen het portaal aan de hand van specifieke aanwijzingen die zijn overleden vader voor hem had achtergelaten. Zo ontdekt hij dat zijn vader in werkelijkheid zijn buurjongen Mikkel Nielsen (Daan Lennard Liebrenz) was, die in 2019 op mysterieuze wijze verdween en vast kwam te zitten in 1986.
Maar wacht, het kan nog ingewikkelder. Deze schokkende ontdekking is slechts een klein onderdeel van een groter plan, volgens sommigen, waaronder Noah (Mark Waschke, Tatort, Buddenbrooks), zelfs een goddelijk plan.
Alsof dat allemaal nog niet onoverzichtelijk genoeg was, werd er in het eerste seizoen constant tussen de drie tijdperken heen en weer gesprongen, waarbij we steeds een handvol van dezelfde personages, maar dan op verschillende leeftijden, tegenkwamen. Alleen Claudia Tiedemann was in al haar varianten makkelijk te herkennen, vanwege haar heterochrome (tweekleurige) ogen.
Het tweede seizoen (lees ook ons setbezoek ) neemt er, voor de overzichtelijkheid, nog twee jaartallen bij. Aan het einde van het eerste seizoen kwam Jonas terecht in postapocalyptisch 2052, 32 jaar nadat een ramp het hele stadje Winden wegvaagde.
Het tweede seizoen begint ruim 130 jaar eerder, in 1921, waarin een jonge Noah aan de tijdreistunnel bouwt. Hij werkt in opdracht van Adam (Dietrich Hollinderbäumer), de man die achter de schermen aan alle touwtjes trekt (en tevens eigenaar van de stem die in de serie alle gebeurtenissen van commentaar voorziet). Adam is een schijnbaar losstaand personage. Schijnbaar, want, zoals Adam zo graag – en vaak – in zijn voice-over benadrukt: alles is met elkaar verbonden. Niets is toeval.
Bleven in het eerste seizoen de meeste personages netjes in hun eigen tijdzone, in het tweede seizoen raken steeds meer mensen besmet met het tijdreisvirus. Ze worden daarbij geholpen door het feit dat er, naast een portaal, ook een handzame tijdreismachine blijkt te bestaan, eentje waarvan de daadwerkelijke oorsprong in het midden wordt gelaten. ‘Hij is er altijd geweest’, aldus de cryptische woorden van de oude Claudia (Lisa Kreuzer, An American Friend) wanneer zij op haar sterfdag klokkenmaker Tannhaus (Christian Steyer) de instructies voor de tijdreismachine die hij nog moet gaan uitvinden overhandigt.
Ondanks deze uitbreiding wordt alles toch iets helderder. Vooral omdat steeds meer mensen bereid zijn het ongelofelijke te geloven. De Vreemdeling (Andreas Pietschmann) openbaart zich op 21 juni 2020 – zes dagen voor de apocalyps - als de oudere versie van Jonas aan zijn moeder Hannah (Maja Schöne). De oudere Claudia brengt in 1986 een bezoekje aan haar 33-jaar jongere versie (Julika Jenkins), en aan haar vader en politie-inspecteur Egon (Christian Pätzold). Egon legt op zijn beurt een verband tussen een vreemdeling (Oliver Masucci) die in 1953 plotseling in Winden opdook en op zoek was naar zijn zoon Mikkel, en een jongen genaamd Mikkel die in 1986 vanuit het niets verscheen en bij hoog en laag volhield dat Ulrich Nielsen (in 1986 een opstandige puber) zijn vader was.
Tot slot blijkt de oma van Ulrich, Agnes Nielsen, (Antje Traue, Woman in Gold, Man of Steel), ook de zus van Noah te zijn.
Wat betreft mismoedige sfeer kan haast geen enkele andere tv-serie tegen Dark op. Alles is immers voorbeschikt, of lijkt dat in ieder geval te zijn. Want als alles toch zal gaan zoals het altijd al ging, waarom moeten Adam en zijn discipelen dan zo hard werken om hun onheilsprofetie te laten uitkomen? Dat steeds meer mensen weten hoe de vork in de steel zit maakt het tweede seizoen ook interessanter. Want wanneer je weet hoe iets zal moeten eindigen, staat dat einde dan ook vast?
Helemaal duidelijk zal het dit tweede seizoen allemaal nog niet worden. De serie spreekt van drie cycli en – nog belangrijker – Netflix heeft een derde seizoen toegezegd. Maar vooralsnog dolen we nog even lekker verder.