Damnation worstelt met het verenigen van drama elementen en sociale kritiek.
De openingsscène van Damnation toont een jonge predikant die een schot hoort en naar het geluid toeloopt. Hij ziet een oudere boer die op een afstand een jachtgeweer afschiet in zijn kippenhok. Het geweer is gericht op een jonge vrouw die zijn eieren steelt. ‘Ik kan het me niet veroorloven om meer eieren te verliezen. Tijden zijn al moeilijk genoeg,’ zegt hij grimmig. Damnation is afkomstig van de poëet en scenarist Tony Tost (Longmire). De serie is losjes gebaseerd op het onderbelichte gedeelte van de Amerikaanse geschiedenis: de opkomst van de Arbeidersbeweging ‘Farmers Holiday Association’ in het Middenwesten ten tijde van de economische crisis in de jaren 30.
De serie speelt zich af in een kleine stad in Iowa in 1931. De bankiers zetten de worstelende boeren onder druk met het doel om hun land te veroveren. De lokale krant staat onder toezicht van de bank. De charismatische maar neppredikant Seth Davenport (Killian Scott) probeert een staking op te wekken. De plaatselijke sheriff (Christopher Heyerdahl) houdt zich voornamelijk bezig met de herverkiezing. Midden in het conflict duikt Creeley Turner (Logan Marshall Green) op, een sluwe stakingsbreker die zonder scrupules werkt voor zijn mysterieuze weldoeners. Creeley en Seth hebben een verleden dat alles kleurt.
Damnation is een pastiche van revisionistische westerns zoals Deadwood, Hell on Wheels en de Grote Depressie-serie Carnivàle. In de eerste aflevering passeert er een aantal clichés die bij het genre horen: klassenconflict, bloedvergieten, een hoerenhuis bevolkt met stoere vrouwen en natuurlijk personages die verstrikt zijn in het net tussen goed en kwaad.
Tost staat bekend om zijn culturele kritiek wat zichtbaar is in de reflectieve dialogen. De serie stelt meerdere vragen, onder andere of financiële, juridische en politieke instellingen de vijand zijn van de individuele vrijheid in de stad. Damnation is ambitieus en neemt zichzelf soms te serieus. Het verhaal wordt af en toe overweldigd door de nadruk op bloedvergieten, economische woede, slechte bankiers en verborgen motieven van de personages. Tost is vooral gefocust op het mechanisme van revolutie en laat doorschemeren dat ongebreideld kapitalisme slecht is en echte maatschappelijke verandering pas komt wanneer mensen samenkomen en voor hetzelfde doel vechten.
De aandacht voor details uit de jaren 30, het overwegend solide acteerwerk en het beklemmende gevoel van droogte in de stad door het schrijnende zonlicht maakt Damnation toch nog onderhoudend.