Column Sinan Can: Tenmina

Van de week was ik in het winkeltje van Tenmina, in Nijmegen-Oost. Ze verkoopt kruiden, groente en fruit. Als ik daar sta, denk ik vaak aan het winkeltje van mijn moeder. Tenmina is een alleenstaande vrouw die haar winkeltje alleen bestiert. Vijf dagen per week staat ze heel vroeg op om groente en fruit in te kopen en daarna staat ze tot sluitingstijd in de zaak. Helemaal alleen, en als ze ziek is blijft ze doorwerken. Ze werkt hard, maar is ook een mooi en gul mens; ze wil altijd geven. Als er een dakloze voor de deur staat, wil ze altijd helpen. Ik doe boodschappen bij haar omdat ik vind dat dit soort kleinere winkeliers niet het onderspit moeten delven tegenover de grote supermarkten. Toen ik dus van de week bij haar was voor de boodschappen vertelde ze me en passant dat de politie bij haar was geweest en dat ze haar hadden gewaarschuwd dat ze waakzaam moest zijn omdat ze een paar Russische producten verkoopt. Door de oorlog tussen Rusland en Oekraïne zijn er mensen die misschien hier in Nederland ook voor spanningen kunnen zorgen, door bijvoorbeeld haar of haar winkeltje aan te vallen. Tenmina is een Armeense vrouw van halverwege de veertig, maar al was ze Russisch geweest en dan nog. Een hardwerkende onderneemster die niks te maken heeft met de oorlogszucht van Poetin. En de Russische koekjes die ze verkoopt kunnen er ook niet veel aan doen. Er zijn in Rusland duizenden mensen die nu zijn opgepakt omdat ze tegen de oorlog en Poetin zijn, moedige Russen, die ook onze steun verdienen. En laten we vooral de energie steken in de menswaardige opvang van Oekraïners en dit soort stupiditeiten achterwege laten. En ook die flauwekul dat Russen niet mee mogen lopen met de Vierdaagse. We zijn niet tegen alle Russen, we zijn tegen het regime. Laat mensen vooral verbroederen met elkaar en laten we vooral alles doen om deze verschrikkelijke oorlog te beëindigen.

Meer Sinan Can? Lees iedere week zijn column in de VARAgids!