In de skybar van het Vicoria Hotel in de troosteloze wijk Kista in Stockholm werkt Rasmus. Hij woont zelf niet in deze wijk maar net buiten Stockholm, omdat de huren daar goedkoper zijn. Kista is een grote wijk aan de rand van het centrum van de Zweedse hoofdstad. Het wordt ook wel de Silicon Valley van Zweden genoemd omdat er grote bedrijven zitten, zoals het hoofdkantoor van Ericsson. De wijk heeft weinig sfeer en ligt tegen het beruchte Rinkeby aan, een wijk die wij al een jaar volgen voor een documentaireserie over kwetsbare wijken in Europa. Dit is de derde reis naar Stockholm en elke keer verblijven we in of rond de wijk.
Rasmus, een jonge man van rond de dertig, werkt zes dagen in de week in de hoogste skybar van Zweden, op de 33ste verdieping. Alleen op zondag is de bar dicht. De ruimte lijkt meer op een IKEA-kamer dan een bar, met twee grote kunstwerken hangend aan het plafond. Voor de sfeer hoef je niet af te reizen naar Zweden, het is allemaal erg ‘clean’.
Terwijl Rasmus ons iets te drinken brengt, komt er een ouder stel binnen. Ze gaan in de hoek van bar rustig dansen. Het ziet er zo komisch uit, net of je naar een vertraagde film aan het kijken bent. De vrouw kronkelt tergend langzaam om de man heen en hij danst als een robot, met kleine bewegingen. De muziek staat heel zacht en het is ook geen dansmuziek, maar het stel blijft rustig doorgaan. We blijven naar ze kijken. Rasmus buigt zich naar me toe en zegt dat het verboden is te dansen in deze bar en dat het daarom niet zo uitbundig is. Ik dacht dat Rasmus een grapje maakte en begin te lachen, maar Rasmus blijft serieus. ‘Ik kan mijn alcohollicentie kwijtraken, het is een serieuze zaak.’ Deze regel staat in een wet uit de jaren 30 maar is nog steeds van kracht. Men wil de wet al heel lang veranderen maar dat gaat moeizaam. Destijds is het ingevoerd omdat dansgelegenheden in Zweden een steeds grotere en negatievere rol gingen spelen bij de jeugd en hun ont-wikkeling.
Ik zeg met een glim-lach tegen Rasmus: ‘Dan gaan wij hier morgen met de hele crew dansen tot we een bekeuring te pakken hebben’. Rasmus kan er maar moeilijk om lachen.
Meer Sinan Can? Lees iedere week zijn column in de VARAgids!
Ontvang elke werkdag de beste kijktips met de Avondeditie-nieuwsbrief